Suppuku GR

Η μοναδική πράξη ανδρείας των πολιτικών μας

Κύριοι πολιτικοί μας

(αν και δεν είμαι σίγουρος πως μπορείτε να κατέχετε τον τίτλο του Κυρίου)

Χρόνια τώρα παρακολουθούμε εμείς ο απλός κόσμος τα κατορθώματά σας

και τις πράξεις αναρρίχησης σας στην εξουσία. Οι τρόποι για να το πετύχετε αυτό ήταν πολλοί και ταυτόχρονα επιζήμιοι για το κοινό συμφέρον τούτης της χώρας. Κατ' αρχάς δεν τηρήσατε τον όρκο σας απέναντι στο Σύνταγμα και τον Ελληνικό λαό.

Δεν σεβαστήκατε την ιστορία τούτων των χωμάτων, τις ελπίδες του κόσμου που σας ψήφιζε, τα οράματα των γενεών που περνούσαν από μπροστά σας, τους κόπους των εργαζομένων, την δικαιωματική ξεκούραση απ την εργασία των γερόντων και μια σειρά τεράστιας ασέβειας προς αυτό που ονομάζουμε Ελληνικό Έθνος, σε αντίθεση πάντα με τα οικονομικά συμφέροντα τραπεζών, βιομηχανιών όπλων, τεραστίων κεφαλαίων του εξωτερικού, διαπλοκών, λαμογιών που με απύθμενο θράσος υπερασπιστήκατε αυτές τις δεκαετίες μετά τη μεταπολίτευση.

Παραλάβατε καμμένη γη όλοι σας.

Ξέρατε πολύ καλά τη παίρνατε στα χέρια σας όμως.

Παίρνατε παχυλούς μισθούς σε βάρος Ελλήνων φορολογουμένων, για μια εργασία που είσαστε ανάξιοι να εκτελέσετε.

Παίρνατε τα όνειρα των κατοίκων αυτής της γης και τα ποδοπατήσατε εκμεταλλευόμενοι την ψήφο του κάθε Έλληνα ανεξαρτήτως του τι ψήφιζε και τα κάνατε αποκλειστικά δικά σας προνόμια. Φτιάξατε νόμους κομμένους και ραμμένος στα μέτρα των συμφερόντων του κεφαλαίου και της προσωπική σας ανάγκης για πλουτισμό και διαιώνιση του οικογενειακού σας κύρους.

Αναθρέψετε τα δικά σας βλαστάρια υποθηκεύοντας το μέλλον των δικών μας παιδιών σε μια κοινωνία  δομημένη με μοναδικό στόχο το προσωπικό σας κέρδος και το κέρδος των παραγόντων που σας κρατούσαν απ τα αρχ.... (ας μη γίνω πολύ χυδαίος).

Μεγαλοσυμφέροντα με τάχα μου δικαιολογία "τη ΜΗ ανεργία" καθώς ο κάθε μεγαλοεκδότης, μεγαλοεφοπλιστής, μεγαλοβιομήχανος, μεγαλολαμόγιο και δεν ξέρω γω  τι άλλο εξασφάλιζε τάχα μου θέσεις εργασίας για τον απλό κόσμο.

Ναι καλά.. το παραμύθι σας όμως δεν είχε δράκους.

Ζήσατε και ζείτε ακόμα μια ζωή κλαμουριάς θεωρώντας πως έχετε το δικαίωμα να παρασιτείτε στο σώμα ενός λαού που το μοναδικό λάθος που έκανε ήταν να είναι ευκολόπιστος και καλοπροαίρετος σε όσα λέγατε πριν την ανάληψη της εξουσίας.

Απαιτούσαμε από σας την τόλμη, την φαντασία, το όραμα, την αντρειοσύνη, την ανάπτυξη, την παλικαριά στη τελική που αρμόζει σε τούτο το κομμάτι γης στα ανατολικά της Ευρώπης.

Απαιτούσαμε το σεβασμό κυρίως των νόμων και την ισομερή του εφαρμογή

Απαιτούσαμε να μπορούν τα παιδιά μας να ζήσουν σε μια κοινωνία πιο μπροστά απ όσα εμείς κληρονομήσαμε και να απολαύσουν μια διαφορετική ζωή. Απαιτούσαμε πολλά απ όσα λογικά θα έπρεπε να απαιτείται εσείς απ τους εαυτού σας και απ την ΕΡΓΑΣΙΑ σας.

Πόσο μικροί αποδειχτήκατε τελικά!

Πόσο ανύπαρκτοι!

Πόσο χυδαίοι μπροστά στα οράματα των πολιτών!

Πόσο τυχάρπαστοι!

Πόσο μηδαμινοί για να βασίζεται κανείς στον λόγο σας!

Πόσο τίποτα είστε!

Έχετε δικαίωμα να λέτε πως εμείς σας "κάναμε ανθρώπους" και έχετε δίκιο.

Ναι σας κανακέψαμε με την ηλίθια μωρόπιστη λογική μας γιατί εμείς έχουμε μάθει διαφορετικά με τους φίλους  και γνωστούς μας.

Έχουμε μάθει να εννοούμε αυτά που λέμε και δεν χρησιμοποιούμε τα τερτίπια του δικού σας λόγου.

Εμείς απ την άλλη δεν έχουμε αυτά τα γαμημένα ΜΜΕ που τα θεωρείται αποκλειστικό δικό σας πεδίο δράσης και κατά συνέπεια χωράφια του παππού σας (θείου σας, μπαμπά σας, κλπ) για να αναπτύσσετε τις απίθανες μαλακίες σας όποτε και με όποιο τρόπο μπορείτε.

Σοβαροφανείς, διασκεδαστικοί, σκεπτόμενοι (και καλά) οραματιστές, είναι απ τα ελάχιστα που μπορώ να σκεφτώ κάθε φορά που φέρνω στο μυαλό μου μια απ τις φιγούρες σας στο φωτεινό γυαλί. Νομίζετε πως οι διάφοροι image makers έχουν την δυνατότητα να σας κάνουν κάτι διαφορετικό από αυτό πού είσαστε και δυστυχώς έχετε καταφέρει να πείσετε μια μεγάλη μερίδα κόσμου. Αποσπάσατε με πολύ δόλια μέσα την εμπιστοσύνη ενός λαού και τώρα που οι δήθεν σύμμαχοί σας (τα μεγάλα κεφάλαια του πλανήτη) σας εκμεταλλεύονται κατά πως αυτοί νομίζουν, ζητάτε άλλη μια φορά να "βάλουμε πλάτη" εμείς οι ευκολόπιστοι.

Για το δικό σας συμφέρον και πάλι φυσικά.

Για να εξασφαλίσετε και πάλι τους δικούς σας κλώνους.

Για να μπορέσετε να εξυπηρετήσετε με τον πιο δουλικό τρόπο τα συμφέροντα της κλίκας σας.

Για να ρουφήξετε ακόμα πιο πολύ εξουσία απ το πετσί ενός λαού που δεν του αξίζουν όλα αυτά.

Για να εξασφαλίσετε τη διαιώνιση αυτού του ηλίθιου συστήματος που δεν είναι ούτε καπιταλιστικό, ούτε σοσιαλιστικό, ούτε νεοφιλελεύθερο και σαφέστατα με κανένα τρόπο δημοκρατικό.

Υπάρχει για εσάς μια πράξη εξιλέωσης αν σας ενδιαφέρει φυσικά

Λέγεται SUPPUKU στα Ιαπωνικά.

Μπορεί εσείς να το ξέρετε ως ΧΑΡΑΚΙΡΙ.

Αν λοιπόν νομίζετε πως ακόμα μπορείτε να προσφέρετε κάτι στην Ελληνική κοινωνία η οποία παγκοσμοποιείται, σας προσφέρω μια λύση που θα σας καταξιώσει επί τέλους στα μάτια ενός λαού. 

Αν και πάλι σας ενδιαφέρει η γνώμη του. 

(Είμαι απόλυτα σίγουρος πως τον έχετε γραμμένο εκεί που δεν πιάνει μελάνι, αλλά, λέμε τώρα .,..Αν!)

Προτάσεις

Φίλοι Αγανακτισμένοι

Υπάρχει η κατηγορία από πολλούς πως δεν υπάρχει κάποιος στόχος μέσα απ αυτό το μαζικό κίνημα.

Εν μέρη έχουν δίκιο καθώς δεν ακούγεται κάτι σαν πρόταση. Το να φύγουν απ δω και οι 300 είναι ικανοποιητικό σαν αίτημα μα δεν υπάρχει και η εναλλακτική πρόταση.

Σκεφτόμουν λοιπόν να έχουμε και προτάσεις για όλο αυτό.

Θα ήταν σκόπιμο, να υπήρχαν κάποια κουτιά όπου ο καθένας να έριχνε τη πρότασή του.

Δική μου πρόταση είναι αλλαγή όλου του Συντάγματος της χώρας από άτομα αχρωμάτιστα και δοκιμασμένα όχι στη πολιτική μα στη πραγματική ζωή μας. Καθηγητές, νομικοί, επιστήμονες γενικότερα, αλλά και όσοι νομίζουν πως θα μπορούσαν να συνεισφέρουν σε κάτι νέο για το τόπο μας.

Να μη δώσουμε κανένα δικαίωμα σε όλους αυτούς που ξέρουμε ποιοι είναι εδώ και τόσα χρόνια πλέον, να μπουν στη δημόσια διαβούλευση, κι απ την άλλη να μην θεωρούν πως χωρίς αυτούς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.

Ας στραφούν οι ειδήμονες (κυρίως επιστήμονες) σε εκείνα που πρέπει να γίνουν ξεκινώντας απ τη παιδεία.

Απ το νηπιαγωγείο θα έλεγα και  μετά όλες της βαθμίδες εκπαίδευσης.

Τα 190 χρόνια ύπαρξης μας (δεν μιλάμε για παλαιότερα) δεν μας έχουν διδάξει απολύτως τίποτα.

Θεωρούνται ακόμα και τώρα πως πραγματικά σοβαρή εκπαίδευση έχουν μόνο όσοι έχουν σπουδάσει στο εξωτερικό.

Πιστεύω πως  αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο κακό για τούτη εδώ τη χώρα.

Η Ιστορία των χιλιάδων χρόνων κοινής γλώσσας, κοινής παιδείας, κοινής άμυνας έχει αφεθεί στο έλεος των καιροσκόπων και των καπηλευτών.

Λίγες δεκαετίες πριν τα επιστημονικά μυαλά, τα προοδευτικά που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν σε αυτό τον τόπο τα εξόριζαν στα ξερονήσια.

Σήμερα έχουν βρει άλλα κόλπα για να τα απομακρύνουν απ τη δημιουργική έκφραση.

Το αποχαύνωμα του lifestyle έχει παραχωρήσει τη θέση της ορθής σκέψης σε άτομα που καθημερινά το καθένα απ αυτά ροκανίζει τις προσωπικότητες μας.

Ίσως να είναι τώρα η εποχή των αλλαγών.

Ίσως τώρα να είναι η ευκαιρία του χαμόγελου.

Ναι απ τις πλατείες και τους δρόμους θα έρθει το νέο και ωραίο και όχι απ τα χλιδάτα κανάλια και περιοδικά τους.

(αν και χλωμιάζουν επικίνδυνα ε;)

Μέσα απ τα επιτόπια συνθήματα θα αλλάξει κάτι και η γκριζάδα του μόνιμα απελπισμένου, θα δώσει μια διαφορετική νότα έστω και παράφωνη για να βγει επιτέλους κάτι καλό.

Κάτι πού αξίζει ακόμα και να πεθάνουμε για αυτό.

Κάτι φωτεινό, χωρίς τα λαμπάκια τους και τα λουστρίνια τους.

Αυτό πού θα έχει απλά καθαρή όψη. 

Σαν εκείνης της όψης του σπαθιού τη τρομερή.

Αναλογιστείτε το τέλμα μας μόνο και τίποτα άλλο.

Εχθές εκείνοι οι κεραυνοί έδιναν μια άλλη όψη στο κίνημα.

Έμοιαζε σαν να συμφωνούσε η ΦΥΣΗ με το αίτημα του λαού.

Ήταν κι αυτή οργισμένη όπως οργισμένες, αγανακτισμένες ήταν οι φωνές του κόσμου.

Και η βροχή ήταν καθαρτήρια λες.

Οι άλλοι, οι από μέσα έτριβαν τα  χέρια τους κατά το ... "μια βροχή μας σώζει ".

Υπολογίσατε λάθος ανθρωπάρια.

Η βροχή είναι μαζί μας, σύμμαχος κι αυτή και καλοδεχούμενη όταν το μένος περισσεύει.

Όπως και οι κεραυνοί που έδιναν τον τόνο και τη μουσική κλίμακα της αντίδρασης.

Αρχίστε να τρέμετε κοπρίτες της Βουλής μας γιατί κι αυτό το κτήριο δικό μας είναι όπως ο δρόμος και η πλατεία.

Υπάλληλοι είστε που δεν  έκαναν καλά τη δουλεία τους τόσα χρόνια και  τώρα το αφεντικό (εμείς) πρέπει να σας απολύσουμε.

Άντε να σας δούμε στη πραγματική ζωή πως θα τα καταφέρεται λαμόγια.

Και να τρέμετε συνεχώς ραγιάδες γιατί οι μανάδες του Κολοκοτρώνη, του Καραΐσκάκη, του Ανδρούτσου, του Λεωνίδα, του Αλέξανδρου,  είναι και πάλι ετοιμόγεννες.

Εμείς δεν χρωστάμε τίποτα και σε κανένα. Αντίθετα σεις μας χρωστάτε τα πάντα.

Πλατεία ΝΕΟΥ Συντάγματος

Συμφωνώ απόλυτα με την κινητοποίηση, επιτέλους. 

Στο Σύνταγμα και σε άλλες πλατείες. 

Επιτέλους κάτι πάει να κινηθεί. 

Για αλλαγές ακόμα δε το βλέπω όμως. Πάλι καλά  που μέσα απ΄το facebook μαζευόμαστε έστω και τώρα τη τελευταία στιγμή.

Αλλά για ποια τελευταία στιγμή; Όταν τα φράγκα τελειώνουν;

Και έπρεπε να μας κράξουν και λίγο οι Ισπανοί ε;

Να μη φανούμε κότες; 

Έστω κι έτσι.

Αυτό που μου τη δίνει πάντως είναι πως κάποιοι θα καπυλευτούν και πάλι τη κίνηση προσπαθώντας να της δώσουν χρώμα. Ελπίζω να μη τους δώσουμε  το δικαίωμα να το κάνουν. Κυρίως όλοι εσείς να μη τους αφήσετε να πιστέψουν πως από αριστερές, δεξιές, σοσιαλιστικές, δημοκρατικές, νεοφιλελεύθερες ιδέες ξεκίνησαν όλα. Δείξτε τους που τους έχετε γραμμένους σας παρακαλώ.

Δείξτε τους πως στην ουσία και με βάση των οικονομικών καταστάσεων μπορούμε να τους αποβάλουμε από μια κοινωνία που θα μπορούσε να ζει χωρίς καθοδηγητές και ένα κάρο τσιράκια των εξουσιών όποιου χρώματος και όποιας πίστης. Το δικαίωμα στη πραγματική ζωή το έχουμε όλοι μας.

Ονειρευόμουν πως, αλλάζει κάτι. Φεύγει λέει αυτή η γαμημένη γκριζάδα απ τα πρόσωπα όλων μας. Τα χαμόγελα πήραν τη θέση τους στα σωστά σημεία.

Ελπίδα για κάτι νέο. 

Ναι αυτό θέλω ΝΕΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ.

Ακριβώς εκεί που πρωτοζητήθηκε. Τώρα πλέον το θέλουμε ΝΕΟ.

Με αρχές, με τόλμη, με ιδανικά.

Χωρίς παραθυράκια νόμων, χωρίς αυτούς που είναι στα μέσα και στα έξω. 

Είναι λίγοι ρε παιδιά  σε σχέση με όλους εμάς. Μπορεί να τους πάρει ο διάολος μια και καλή. 

Ουστ κοπρίτες

Στον θείο FRANK ZAPPA

Κατ΄αρχάς ένα πολύ μεγάλο ευχαριστώ για τα χρόνια που μου έκανες τόσο καλή παρέα.

Ευχαριστώ και πάλι για της προσφορές των συνθέσεών σου.

Έχουν περάσει  18 χρόνια απ' το καιρό που αποφάσισες πως έπρεπε να αποχωρήσεις και κάθε ένα απ΄αυτα ήταν ακόμα πιο φτωχό για τη μουσική. Ξέρω ή μάλλον μπορώ να καταλάβω το πόσο πολύ  δέθηκες μαζί της.

Αναγνώριζα κάθε φορά όταν ένα νέο βινύλιο έπεφτε στα χέρια μου, πως κρατούσα ένα έργο τέχνης που με όποιο τρόπο και να βγήκε, εύκολο ή δύσκολο, έφερνε μαζί του κομμάτια της ιδιοφυΐας σου.

Γνωρίζω επίσης πως ότι έκανες είχε γνώμονα την σύνθεση και μόνο αυτή. Ο τρόπος που θα γεμίσουν τα νεκρά διαστήματα μεταξύ δύο μουσικών τόνων. Η μεταξύ τους σχέσεις όταν τα κρουστά έπρεπε να αντιμετωπίσουν τα πνευστά. Τα γλυκανάλατα έγχορδα, όπως τα χαρακτήριζες, να παρουσιάσουν τα  χρώματα της σύνθεσης.

Οι φωνές και οι παρλάτες να δώσουν ένταση στο νόημα, δύσκολο ομολογώ, ακόμα κι αν είσαι αμερικανός για να καταλάβεις.Μα να καταλάβω τι;

Αυτό που πάντα είχε ενδιαφέρον ήταν να γεμίσω με μουσική.

Να απολαύσω αυτή τη δόση του μη συμβατικού, σε ένα μαθηματικά οριοθετημένο τρόπο άναρχης  δόμησης, ακούσματος.

Εκεί πού η μελωδία πάει να με ρίξει σε μονοπάτια ευκολοδιάβατα, ξαφνικά μια σπρωξιά απ το πουθενά.

Παραπάτημα, αποπροσανατολισμός, τυχαία (φαινομενικά) ακόρντα, νότες περίπλοκες απ' τα πνευστά και ξαφνικά μέσα σε αυτό το χαοτικό σύμπλεγμα ήχων, η λύση του δράματος στην Αριστοφανική σου έκφραση.

Μουσικές αναζητήσεις σε ρεύματα, είδη, ηλεκτρονικά τερτίπια, μαγνητοταινίες, ήχους αλλοπρόσαλλους, ολίγη jazz, κάμποση ποσότητα rock, ψυχεδέλεια μερικές φορές, δωδεκάμετρα  blues (τι άλλο;) και κλασική του Igor.

Πινελιές σε abstract συνθέσεις που ξεχείλιζαν ηχοχρώματα, δύσκολα αποθηκευμένα στο μυαλό μου.

Ίσως να ήταν αυτό τελικά.

Δεν μπορούσα να ψελλίσω ποτέ έστω και το Peaches en regalia για να το φέρω στη μνήμη μου.

Ανάγκη επιτακτική όμως να το έχω κοντά μου τη κάθε στιγμή. Είναι ο ήχος των εισερχομένων κλήσεων στο κινητό μου.

Ανάγκη πάλι να κάνω βόλτες στα ακούσματα σου αρκετές φορές κατά τη διάρκεια των ημερών που περνούν χωρίς πλέον να περιμένω νέο έργο σου. Ξέρω πως δεν θα ξαναψάξω να βρω κάτι που μου έχει ξεφύγει. Κι αυτό όχι από κούραση φυσικά μα ακόμα και bootleg που υπάρχουν τα έχω βρει. Εκείνο το "Brake the boots" να ήξερες μόνο τι μου έχει στοιχίσει!

Φυσικά θεωρώ ότι έχεις αφήσει πολιτιστική κληρονομία στο κόσμο γενικότερα, πως πρέπει αν υπάρχει στη δισκοθήκη μου και το έκανα εδώ και περίπου 40 χρόνια.

Τη πρώτη φορά δεν είχα ιδέα τι άκουγα καθώς εδώ στη χώρα μου έγινες γνωστός (;) με μία απ τη συνηθισμένες σου διακωμωδήσεις. Happy together  ....  ναι από αυτό... Πιτσιρίκος ακόμα δεν ήξερα πως ήταν κάποιο σουξεδάκι της εποχής. Μετά έμαθα πως είχες στο σχήμα σου μουσικούς απ τους  Turtles. 

Το Live at Fillmore East ήταν το πρώτο που αγόρασα τότε. Δεν καταλάβαινα τίποτα απολύτως. Περιορισμένα πολύ και τα αγγλικά μου έκαναν τη κατάσταση ακόμα πιο δύσκολη. Πέρασε καιρός και πολύ συχνές επαναλήψεις για να μπω έστω και λίγο στο κλίμα. Τι ανακάλυψη όμως όταν επιτέλους ξεκλείδωσα αυτές τις πόρτες!  Μα φυσικά    Humor belong in music! Ακολούθησε η πορεία της συλλογής όλων όσων μπορούσα να συλλέξω.

Το Freak out ήταν η αιτία να αγοράσω cd player καθώς μόνο σε cd κυκλοφόρησε στην Ελλάδα και το αυθεντικό βινύλιο έκανε στη μαύρη αγορά πάνω από 20.000 δραχμές το 1983-1984. Αδύνατον για μένα να έδινα τόσα χρήματα εκείνη την εποχή. (το ότι ακόμα το έχω κατάλοιπο να το βρω είναι άλλη πλέον ιστορία πού έχει να κάνει και με άλλες συλλογές βινυλίου)

Μέσα σε όλα αυτά τα περασμένα χρόνια γέμισες κάποιες γωνιές της προσωπικής μου επιλογής για τη μουσική. Ίσως να παραγέμισες θα έλεγα καθώς είσαι πάντα το μέτρο σύγκρισης σε ότι κι αν πέρασε απ τα αυτιά μου.

Δεν θα μπορούσα μετά απ το Grand Wazoo  να κάνω έστω και τον παραμικρό παραλληλισμό με οτιδήποτε άλλο εκτός αν ήταν δικό σου.

Εκείνη η ημέρα του 1993, Δεκέμβρης αρχές του, κάτι ξεκόλλησε από μέσα μου και ένα τεράστιο κενό στο αισθητήριο της ακοής μου. Άλλαξε το τοπίο γύρω μου. Ήξερα πως περνούσες δύσκολες ημέρες. Γαμημένη αρρώστια.

Ένα όνειρο μου ήταν μάλλον προφητικό. Καθόμαστε λέει απέναντι και μιλάγαμε. 

- Ρε Frankie, έλα ρε μαλάκα στην Ελλάδα.

- Κολλητέ μου, μακάρι να μπορούσα αλλά πονάω πολύ.

Το συναίσθημα του ονείρου ήταν καταθλιπτικό όπως  το πρωινό εκείνο, που ένας άλλος φίλος μου πραγματικός αυτή τη φορά, γεννημένος Ιρλανδός αλλά μάλλον Έλληνας μετά τόσα χρόνια στην χώρα μας μου είχε μεταφέρει την είδηση. Η επαγγελματική του δραστηριότητα του έδινε το δικαίωμα να ξέρει ειδήσεις απ όλο το κόσμο. Ναι το internet ακόμα δεν ήταν στις δόξες του όπως τώρα. Έτσι είχα ένα θλιβερό προνόμιο να μάθω από πρώτο χέρι πως ο θείος FRANK άρχισε το ταξίδι πριν την ώρα του. Έκλεισα το τηλέφωνο, κλείδωσα τη πόρτα του γραφείου μου και δεν άνοιξα σε κανένα εκείνη την ημέρα. Δεν ξανασήκωσα ούτε το τηλέφωνο.

Έβαλα συνεχόμενα το Little house i used to live in, μετά το Inca Roads, και μετά δεν θυμάμαι τι άλλα.

Καμιά άλλη μουσική για ένα διάστημα μερικών ημερών.

Ένας άλλος κολλητός, ονόματι Jack Daniels, μου κράτησε παρέα μέχρι αργά το βράδυ. Μέσα σε ένα χώρο που είχα ζήσει πολλά,  μέσα σε κάποιους τοίχους που γνώριζαν τα πάντα κατέθεσα τον καπνό από 2 πακέτα camel σκέτο.

Έκανα τα 13 χιλιόμετρα για να γυρίσω σπίτι μου στα παιδιά μου, πολύ πιο αργά απ ότι συνήθως.

Κανένας δεν ήξερε τίποτα (μόνο ο  Steve ο Ιρλανδός γνώριζε και καταλάβαινε) έως σήμερα πού θέλησα να εκμυστηρευτώ αυτό το μνημόσυνο στο θείο FRANK ZAPPA.

Στρίβω άλλο ένα Frankie, σαν χαιρετισμό σε σένα και να ξέρεις πως έχω πολλά ακόμα να πω.

Κρυφτό

                                                                                                                Μάης 2001

Όλοι έχουμε παίξει.

Όποιος το αρνηθεί λέει ψέματα.

Πιτσιρικάδες στις γειτονιές μας, ξέραμε πολύ καλά που είναι οι καλύτερες κρυψώνες.

Tα γιαπί των νεόχτιστων πολυκατοικιών ιδανικός τόπος και η ταχυπαλμία δεν μας τρόμαζε όπως σήμερα, αφού συνήθως κάναμε σαν τρελοί να κρυφτούμε με το κορίτσι που τότε μας είχε κλικάρει.

Tο κρυφτό όλο και αποκτούσε δευτερεύουσα σημασία μιας και οι πόθοι άρχιζαν να κάνουν την εμφάνισή τους.

H Aννούλα μύριζε όμορφα και τα κοτσιδάκια της σε προδιέθεταν να τα τραβήξεις.

Ήξερα ότι και εκείνη το ήθελε.

Αφού κάθε φορά γέλαγε!

Κρυφτήκαμε πολλές φορές μαζί στην ίδια κρυψώνα.

Ώσπου σε κάποιο απ’τα απογευματινά κρυφτά μας το τράβηγμα έγινε φιλί στο μάγουλο, τα μάτια μας άλλαζαν σπίθες και ή φωνή της μάνας της μας χάλασε το παιχνίδι.

Ποτέ δεν  ξανατράβηξα τα κοτσιδάκια της και ποτέ δεν ξαναείδα τις σπίθες στα μάτια της.

Μέχρι που άλλαξα  γειτονιά.

Πολύ μακρυά της.

Αργότερα, πολύ μεγάλος πια ξανάπαιξα κρυφτό. Τη θέση της Άννας την είχε πάρει άλλη  που ποτέ δεν την είδα με κοτσιδάκια.

Tο παιχνίδι ήταν πολύ σοβαρό και οι προτεραιότητες της ζωής δεν άφηναν περιθώρια για να παίξουμε πολύ.

Eξ’ άλλου δεν αναγνώριζα τις καλές κρυψώνες. Ίσως να μην με ενδιέφεραν κιόλας.

Στα τριάντα τόσα πως να κρυφτείς όταν  όλοι ξέρουν τι πάει να πει κρυφτό;

Ίσως να μην με ενδιέφερε πλέον  να κρύβομαι.

Εκείνη όμως νόμιζε ότι το παιχνίδι είναι αποκλειστικό προνόμιο των δυο μας.

Aυτός που τα φύλαγε ήξερε τι έψαχνε όπως τότε που είμαστε πιτσιρίκια.

O ρόλος του ήταν πάντα άχαρος, και όλοι τον αποφεύγαμε.

Όλοι έχουν παίξει κρυφτό.

Tο ζητούμενο πάντα ήταν πόσο καλά μπορούμε να απολαμβάνουμε την θέση του κρυμμένου.

Υπολογίσαμε τα λάθη και προφυλλάξαμε όσο μπορούσαμε τον εαυτό μας απ’ την αποκάλυψη.

H ένταση του παιχνιδιού έφυγε όταν οι λάμψεις των ματιών μας έσβησαν και καταλάβαμε ότι είμαστε πολύ μεγάλοι για το κρυφτό πλέον.

Aυτόματα η ηλικία μας ξαναεμφανίστηκε προχωρημένη και μόνο λίγο απ’ τη τρέλα  των παιδικών αναμνήσεων απέμεινε να θυμίζει ότι για λίγο ξαναγίναμε παιδιά.

Πρώτα εφτύσαν εμένα και στο  φόβο της αποκάλυψης σταμάτησε και εκείνη το κρυφτό.

Όπως τότε που μια φωνή απομάκρυνε την Aννούλα.

Φωνές από παντού,

Εδώ και χρόνια, κάποιοι φώναζαν, έβριζαν, βλαστημούσαν για όλα όσα συνέβαιναν, και εξακολουθούν να συμβαίνουν σε τούτο δω τον τόπο.

Αχρωμάτιστα άτομα συνήθως ή το πολύ με κόκκινες αποχρώσεις.

Θα βάλω τον εαυτό μου μέσα σε αυτούς από τότε ίσως γιατί βλέπαμε πως αυτοί που θεωρούσαν πως περνούσαν καλά ήταν στην ουσία μια ψευδαίσθηση της πραγματικότητας, λες και είχαν σνιφάρει κάτι πέρα απ τα γνωστά.

Καταξίωση με χρεωμένο αυτοκίνητο, χρεωμένο σπίτι, χρεωμένο όνειρα πέρα απ όσα μπορεί να πιάσει το χέρι τους και ένας ωχαδερφισμός που έλεγες... δε μπορεί ρε παιδί μου, μάλλον εγώ είμαι ο μαλάκας της ιστορίας και τα βλέπω έτσι μαύρα κι άραχνα.

Μια αντιπάθεια ξεχείλιζε από μέσα μου για εκατομμύρια καταστάσεις.

Απ τα πιο μικρά έως τα πιο μεγάλα. 

Μη παρκάρεις σε συ πάνω στο πεζοδρόμιο. 

Η απάντηση ... καλά γερμανός είσαι εσύ;

Ρε συ αύριο θα πρέπει να πληρώσεις το νοίκι, τι σκορπάς 5000λιαρα σε μαλακίες; 

Μια ζωή την έχουμε.

Συμφωνώ μια ζωή την έχουμε και πρέπει να τη ξεσκίσουμε με όποιο τρόπο μπορούμε. Και αν γουστάρουμε να ζούμε στο ρεμπελιό μια χαρά το βρίσκω. Μα έχεις επιλέξει άλλο τρόπο ζωής. Δεν είναι δυνατόν όπου σε συμφέρει να λες, όσα πάνε κι όσα έρθουν, κι απ' την άλλη να σκίζεσαι για τα φράγκα με όποιο τρόπο θεμιτό κι αθέμιτο.

Μια σταθερή στάση ζωής μπορείς να έχεις; Με ζαλίζεις με αυτό το πάνω κάτω.

Τη μια βρίζεις και βλαστημάς τους μαλάκες που εσύ έκανες ανθρώπους και σε γαμάνε, κι απ την άλλη πας και τους ψηφίζεις για άλλα 4 χρόνια να σου κάτσουν στο σβέρκο.

Απέκτησες το δικαίωμα ψήφου στα 18 θεωρώντας η πολιτεία πως έχεις τη λογική να αποφασίζεις για τις τύχες όλων μας.

Πώς μπορείς λοιπόν να έχεις διαμορφώσει άποψη μόνο απ τις μαλακίες που σε ποτίζουν όλοι όσοι στοχεύουν εκείνη τη στιγμή της απόφασης σου; Μέσα στα χρόνια που ζεις δεν αποκτάς γνώση; Δεν ανοίγεις τα μάτια σου να ΔΕΙΣ τι παίζει;

Τώρα πού είναι πολύ αργά αντιδράς πως; Ξανά με λόγια, λόγια,  λόγια  και πολύ μπλα μπλα μόνο για να δείχνεις πως είσαι πολιτικά σκεπτόμενο άτομο και τη δεδομένη στιγμή θα τους ξανακάνεις ένα ωραιότατο δωράκι ποσοστών.

Ανακάλυψες τώρα την αποχή ε; 

Μα τώρα; Που είναι καιρός μόνο για αντίδραση;

Μη τους βλέπεις περίλυπους να σου λένε..πήγαινε να ψηφίσεις. 

Είναι κοινό μυστικό τους πως με τους στρατούς ψηφοφόρων που έχουν μαζέψει ελάχιστα τους ενδιαφέρει αν θα απέχεις 

ή αν θα πάρεις τη τύχη των παιδιών σου στα χέρια σου.

Τι σας ενοχλεί τώρα ρε σεις;

Τι σας χαλάει;

Το ότι δεν έχετε ο καθένας ξεχωριστά τα φράγκα που θα θέλατε;

Φυσικά δεν σας πολυενδιαφέρει αν έχει ο διπλανός η ο παραδιπλανός έτσι;

Δεν αναλογιστήκατε ποτέ πώς όταν το παραδιπλανό σπίτι πάρει φωτιά θα καεί και το δικό σου αν κάθεσαι απλά και βλέπεις τη φωτιά.

Είμαι σίγουρος όμως πως καθαρά από προσωπικό συμφέρον και μόνο θα προσπαθήσεις να τη σβήσεις. όχι τόσο για  να σώσεις τον παραδίπλα, όσο για να μην έρθουν οι φλόγες στη δική σου ιδιοκτησία.

Το γιατί αυτό;

Ψάξε να το βρεις στο περασμένο καιρό που δεν μιλάγατε και ας μένατε στη ίδια γειτονιά χρόνια τώρα.

Ψάξε να το βρεις την εποχή που ο ένας κατηγορούσε τον άλλο για χιλιάδες μικρότητες τύπου, μου έπιασε τη θέση ο παλιοπου... και δεν έβρισκα να παρκάρω. Λες και ο δρόμος είναι δικός σου. 

Ή το άλλο το αμίμητο... πιο σιγά ρε τη μουσική μας ξεκουφάνατε, ή ακόμα πάλι έβαλε κάρβουνα και βρώμισε ο τόπος τσίκνα; 

Θα έπρεπε να καταναλώσω τη χωρητικότητα όλων των blog της Ελλάδας για να απαριθμήσω τις μαλακίες που σας χωρίζουν τόσα χρόνια τώρα και πάλι δεν νομίζω να έφτανε.

Τώρα, υπάρχει κάτι που σας ενώνει πέρα απ τη μιζέρια του δεν έχουμε λεφτά;

Τώρα, μπορείς να καταλάβεις πως ενώ ένας από εσάς εκμεταλλευόταν τον αλβανό πού του έδινε ένα κομμάτι ψωμί για να του βάψει το σπίτι, αυτή τη στιγμή θα παρακαλάει τον ίδιο αλβανό να πάρει βερεσέ το ίδιο κομμάτι ψωμί; 

Βλέπεις δεν είχε καταλάβει το καημένο μου μωρέ, πως η πρόσκαιρη αυτή μαγκιά του θα γύριζε μπούμερανγκ όταν ό κάθε αλβανός (και καλά κάνει) όσα του έδινες να πήγαινε στην οικογένειά του πίσω στη πατρίδα του. Όπως κάνουν και πολλοί έλληνες που ζουν στο εξωτερικό.

Ποτέ δεν κατάλαβε πως αγοράζοντας μαϊμού ΡΟΛΕΞ πού το κάνει καθαρά για μόστρα και τίποτα άλλο, αυτό το χρήμα δεν ανακυκλώνεται εδώ στη χώρα του. 

Δίνοντας έστω και ένα ψωροευρώ για ένα μπλουζάκι απ τα κινέζικα, δεν θα ξαναγυρίσει ποτέ πίσω.

Δεν κατάλαβε το καημένο μου, πως η Ελλάδα παράγει απίθανα κρασιά σαφώς ανώτερα από αρκετά γαλλικά (μη χέσω)

Τι το θέλεις ρε λιγούρη το 4Χ4 στο Κολωνάκι; 

Γιατί κάθεσαι και πληρώνεις ένα γαμημένο καφέ 4 και 5 ευρώ;

Με την ίδια ακριβώς λογική που χαριστικές σαν προσωπικότητα στους πολιτικούς, το κάνεις και σε κάθε ένα που επιμένει να σου πιάνει το κώλο. 

Θεωρήσε και μάγκας, ανοιχτοχέρης, υπέρ άνω όλων, γλεντζές, λοβοτομημένε του καρσιλαμά.

Όπου σε συμφέρει είσαι προοδευτικός και όπου θεωρείς πως η τσέπη σου θα υποστεί κάποια διαρροή 

αμέσως βγάζεις "τον κλασικό τον μαλάκα τον έλληνα" που λέει και ο Γεωργίου.

Και τώρα γιατί φωνάζεις;

Τι σε ενόχλησε καμάρι μου; Τι ψυχούλα μου; Τι;

Σου πήραν τα παιχνιδάκια σου τα άλλα κακά παιδιά;

Τώρα άρχισες να καταλαβαίνεις το παιχνίδι που έπαιζαν πάνω στη καημένη πλατούλα σου τόσα χρόνια;

Τώρα ΒΛΕΠΕΙΣ  πως έκανες ένα κάρο μαλακίες  απ' τη μεταπολίτευση και μετά;

Τώρα έπεσε η μαρμελάδα απ τα αφτάκια σου και η τσίμπλα απ τα μονάκριβα ματάκια σου;

Τώρα πήρε φωτιά ο κώλος σου;

Τόσα χρόνια σκιζόσουν να γίνεις ένα ακόμα γρανάζι της μηχανής που φρόντιζες να "λαδώνεις" συστηματικά και να κοιμάσαι ήσυχος με τα πανάκριβα όνειρά σου για κακόγουστα εξοχικά στο χωριό της γυναίκας σου με πισίνα μόλις στα 100 μέτρα απ τη θάλασσα.

Τόσα χρόνια νόμιζες πως επειδή ή γαμημένη εξουσία σου δίνει ένα κοκαλάκι να μασουλάς ήταν στο πλευρό σου γιατί δήλωνες, πατριώτης με όποιο τρόπο σε συνέφερε. όχι για το σύνολο, μα για το σύνολο των κερδών που θα παντελώνιαζες κατά τη προσφιλή σου έκφραση.

Να τώρα όμως που κάποιοι σου ζητάνε να πουλήσεις τον Παρθενώνα. 

Ξέρω πώς έχει περάσει απ το μυαλουδάκι σου κι αυτό όμως και ας υψώνεις κορώνες δυσαρέσκειας.

Τουλάχιστον τώρα θα σκεφτείς πώς πρέπει να ζητήσεις συγγνώμη απ τα πιαδιά σου;

Ηλίθιοι!

Μια κυρία πουλούσε λουλούδια στη λαϊκή αγορά

Κάποιοι νομίζουν  πως δρούν για μια καλύτερη κοινωνία πετώντας μολότοφ!!!

Η κυρία παραλίγο να καεί καθώς τα ρούχα της πήραν φωτιά.

Ένας πραγματικός ΑΝΘΡΩΠΟΣ προσπάθησε να βοηθήσει τη κυρία και τελικά κινδυνεύει να πεθάνει από εγκαύματα.

Μέσα σε όλο αυτό το μπάχαλο της πόλης μου οι πολιτικοί κάνουν καριέρα αντί να έχουν σκύψει τα κεφάλια τους 

\από ντροπή κατ' αρχάς και για να δουλέψουν επιτέλους.

Πρόσφορο έδαφος για τη μαλακία του καθενός.

Για όσους έχουν κουβαληθεί ανεξέλεγκτοι, για όσους νομίζουν πως είναι συμπαραστάτες τους, για όσους πιστεύουν στη μιζέρια και στο πισωγύρισμα.

Και δε μπορώ να καταλάβω για πιο λόγο θα πρέπει ο κάτοικος της Αθήνας να έχει χάσει τον κοινωνικό ιστό του, να είναι καταδικασμένος στη κακογουστιά, να υπομένει τη γκετοποίηση των περιοχών της, να κλαίει για έναν κάτοικο της που απλά κρατούσε τη κάμερα του για να κινηματογραφήσει το νεογέννητο παιδί του.

Δεν μπορώ να καταλάβω κάθε κωλόπαιδο μπαχαλάκι που θεωρεί πως εκφράζει τις θεωρίες του Bakunin, μαστουρωμένος και με ένα μπουκάλι μπύρα στο χέρι, και καλά μάχεται για μια καλύτερη ζωή. Ποιά ζωή ρε μαλακισμένο πλάσμα πού το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι η δόση της ημέρας;  Σε κάτι τέτοιο νομίζεις  αναφερόταν ο Proudhon;

Σε έχω δει πολλές φορές μέσα κι έξω απ τα γήπεδα επίσης να καταστρέφεις κάθε υγιή  άποψη της αναρχίας.

Μόνο που δεν έκανες ποτέ το κόπο να αναρωτηθείς πώς από μέσα σου πρώτα πρέπει να ξεκινήσεις την επανάσταση και να μάθεις πρώτα απ όλα τη λέξη προσφορά και όχι καταστροφή.

Αν βέβαια θέλεις να μετράς ώς άνθρωπος.

Αν αου πώ πως παίζεις το παιχνίδι που σε έχωσαν χωρίς να το καταλάβεις;

Σου έβαλαν στο μυαλό  μια ιδεολογία του κώλου και σε κρατάνε μαστουρωμένο  μια γύρα έξω απ το Πολυτεχνείο για να σε κατατάξουν κι εσένα μαλάκα, σε ακόμα ένα γκέτο.

Νομίζεις πως είσαι προοδευτικός υπερασπιζόμενος τι;

Το ανεξέλεγκτο γυφταριό που έχει κατακλείσει περιοχές της πόλης μου κάνοντας το κόσμο να ζει στον τρόμο;

Μα δε καταλαβαίνεις το παιχνίδι της υποβάθμισης περιοχών; Όταν θα ξεφτιλίσουν τελείως τις περιοχές αυτές, θα τις αρπάξουν μετά οι μεγαλοκαρχαρίες και δεν θα έχεις φυσικά το δικαίωμα να πλησιάσεις  για να πάρεις τη δόση σου.

Τι σου λέω τώρα ε;

Πως είναι δυνατόν να διεισδύσω στα καμμένα εγκεφαλικά σου κύτταρα;

Πόσο μάλλον να καταλάβεις το πόσο ευάλωτος και ευαίσθητος είναι ο αναρχικός χώρος που θέλει μεγάλο τσαμπουκά και πάνω απ όλα μυαλό. Μπορείς  να καταλάβεις πόσοι ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΟΙ-ΑΝΑΡΧΟΑΥΤΟΝΟΜΟΙ σε έχουν πλησιάσει;

Όταν του βλέπεις με διαφορετικά ρούχα τους περνάς για εχθρούς σου. Μαλάκα ε μαλάκα. Γιατί δεν έχεις μάθει ακόμα να κοιτάς πίσω απ τις βιτρίνες. Βλέπεις μόνο αυτό που σου σερβίρουν ηλίθιε καμένε. Σου κολλάνε και μια μολότοφ (που ανάθεμα αν ξέρεις τι σημαίνει) και τη πετάς πού ρε βαμμένε; Σε μια κυρία που πουλάει λουλούδια; Σε αυτόν που πάει να τη σώσει; Στους μπάτσους που δεν έχεις καταλάβει πως παίζεις το παιχνίδι τους;

Άντε γαμήσου που θα μου πεις ατύχημα μαλάκα.

Αν είχες τσαγανό και μαγκιά μέσα σου μετά απ αυτή τη μαλακία που έκανες θα ήθελα να σε δω να πας να δίνεις αίμα για να σώσεις κάποιον  που το έχει  ανάγκη. 

Μα τι λέω τώρα έ;

Αν είχες τα φράγκα μαλάκα άντρα τα ίδια και χειρότερα θα έκανες είμαι σίγουρος.

Μα θέλεις κι εσύ να ανήκεις σε κάποιο άλλο μαντρί γεμάτο με μαύρα πρόβατα μόνο. Ηλίθιε.

Αρκετά άκουσες, τράβα να πάρεις τη γαμημένη δόση σου. 

Όλο και κάτι έχεις να ξεφτιλίσεις για την απόκτησή της.

Μπορεί να "δώσεις" και κάποιον πρώην κολλητό σου για αυτή.

Και ο  μεγάλος και τρανός Στρος Καν,  προσπαθεί να βιάσει μια καμαριέρα κάπου στη Νέα Υόρκη.

Αυτός λοιπόν ο άνθρωπος θα μας πει πως πρέπει να ζούμε ώς κράτος.

Αυτός ο άνθρωπος θα μας βάλει σε τάξη, που δεν ξέρει να βάλει τάξη στο πουλάκι του. 

Γιατί πουλάκι θα είναι είμαι σίγουρος.

Πάντως η καμαριέρα τη γλίτωσε. Εμείς δε βλέπω να τη γλιτώνουμε με τον άλλο μαλάκα που μπλέξαμε.

Πάω στοίχημα πως θα μιλήσουν πάλι για κάποιο στιγμιαίο λάθος (βλέπε Πασχάλη)

Αν όλο αυτό δεν είναι θέατρο του παραλόγου, τι σκατά είναι;

προ EMOTICONS @--->----

:-) ---- χαμογελαστός

:-> ---- χαμογελαστός

(:-) ---- μεγάλο χαμόγελο, φαλακρός

):-) ---- μεγάλο χαμόγελο

:-D ---- το λέω μαζί με χαμόγελο, μιλάει πάρα πολύ

8-| ---- με έκπληκτα μάτια

:-o ---- wow! θαυμαστικό επιφώνημα, σοκ, σοκαρισμένος

:-v ---- μιλώ

:-, ---- κρυφογελώ, χαμογελώ κοροϊδευτικά ή περιφρονητικά

|-) ---- γελώντας, κοιμισμένος, μουδιασμένος, πλήξη

|-D ---- γελώντας

:-P ---- με τη γλώσσα έξω από ανυπομονησία, έχει ένα μυστικό να πει

M:-) ---- χαιρετισμός (σύμβολο σεβασμού)

$-) ---- μόλις έκανες την τύχη σου, γιαπις

P-) ---- φρεσκαρίσου, ξεκουράσου

;-) ---- νεύμα με το μάτι, ανοιγοκλείνω το μάτι

:-x ---- φιλάκια, τα χείλη μου είναι σφραγιστά

:-X ---- ένα μεγάλο υγρό φιλί, έχει παπιγιόν

(:-* ---- φιλώ ή φιλάκια

,-} ---- ειρωνικός, χιουμοριστικός

:-7 ---- μετά από ειρωνική ή χιουμοριστική δήλωση

:-\ ---- αναποφάσιστος

:-i ---- μισοχαμογελαστός

:-| ---- είχε μια συνηθισμένη μέρα, βλοσυρός

:-I ---- περιπλέκω, βάζω σε αμηχανία, αίνιγμα, αμήχανος

:-# ---- τα χείλη είναι σφραγισμένα, έχει φάει γροθιά

:-Y ---- γαλήνη, ησυχία

:-( ---- δεν είμαι χαρούμενος

):-( ---- μη χαμογελαστός

:-O ---- ανήσυχος

:-C ---- τελείως απίστευτο

:-V ---- φωνάζω, κραυγή

:-[ ---- κατσουφιάζω, τσουχτερή κριτική, βρυκόλακας

&.(.. ---- κλαίω

:-w ---- μιλάω με κακία

:-r ---- χλευαστικά

&-| ---- δακρυσμένος, κλαμένος

:-c ---- δυστυχισμένος, όχι ευχαριστημένος, τριγυρίζω έξω

:-P ---- επιμένω ως το τέλος (σύμβολο ασέβειας)

:-(O) ---- φωνάζω δυνατά

:-@ ---- ξεφωνίζω, άκρως θυμωμένος

:-< ---- λυπημένος, ντρέπομαι

:-* ---- ουπς!, μόλις πήρα μια ξινή είδηση

:-e ---- απογοητευμένος

(:-( ---- αγέλαστος, κατσούφης

(:-# ---- είδηση που αφορά κάτι που δεν έπρεπε να' χε γίνει

(:-\ ---- πολύ λυπημένος

:-t ---- νευριασμένος

>:-< ---- τρελός, λυσσασμένος

(:-& ---- θυμωμένος, απειλητικός

>-< ---- απόλυτα πολύ θυμωμένος

:-|| ---- θυμός

|-O ---- βαρεμένος από αυτό το άρθρο που εσύ έχεις υποβάλλει

>:-( ---- ζαλισμένος και κουρασμένος διαβάζοντας αυτή την ανοησία

~:-( ---- ιδιαίτερα θυμωμένος

:-] ---- εκφράζω τσουχτερό σαρκασμό, χοντροκέφαλος

(:-$ ---- άρρωστος

:-(*) ---- ζαλισμένος έτοιμος να κάνω εμετό

:-{~ ---- έχοντας διαβάσει παρά πολλά άρθρα για πέταμα

:-'| ---- έχω κρυώσει

:-R ---- έχω γρίππη

:*) ---- μεθυσμένος

:-& ---- με γλωσσοδέτη, ανίκανος να μιλήσει

#-) ---- φευγάτος στη νύχτα

|-( ---- νυχτερινή είδηση

%-) ---- ατενίζοντας το τερματικό για 36 ώρες, αλλήθωρος

|:-| ---- υπερβολικά άκαμπτος

(:I ---- ιδιοφυία

<:I ---- αμαθής

O:-) ---- πολύ αφελής, αθώος

<:-) ---- χαζές ερωτήσεις

I:-) ---- χοντροκέφαλος

*8=(: ---- φλύαρος βλάκας

(:<) ---- φλύαρο στόμα

(:-D ---- φλύαρο στόμα

:-% ---- κρίνοντας ή συμβουλεύοντας όπως τον συμφέρει (διπλοπρόσωπος)

|:-) ---- έχει πυκνά φρύδια

:-} ---- έχει γενειάδα

:-)} ---- έχει μούσι/γενειάδα

:-{ ---- έχει μουστάκι

:-{) ---- έχει μουστάκι

:-#| ---- έχει φουντωτό μουστάκι

:-=) ---- μεγάλο χαμόγελο με μουστάκι

(-) ---- χρειάζομαι κούρεμα

{:-) ---- φαλάκρα στη μέση του κεφαλιού

&:-) ---- έχει κατσαρά μαλλιά

@:-) ---- έχει κατσαρά μαλλιά

=:-) ---- μακριά μαλλιά, νεαρός, αλήτης, ροκάς

3:-) ---- κατσαρά μαλλιά

#:-) ---- κούρεμα με την ψιλή μηχανή (στρατιωτικό)

*:-) ---- ηλεκτρισμένα μαλλιά (κατσαρά)

{(:-) ---- φοράω περούκα

(:-|K- ---- τυπική-επίσημη είδηση

:-)8 ---- καλό ντύσιμο, καλοντυμένος

::-) ---- φοράει γυαλιά

(8-) ---- φοράει γυαλιά

8-) ---- φοράει γυαλιά, κολυμβητής

B-) ---- φοράει κοκκάλινο σκελετό στα γυαλιά, φοράω γυαλιά ηλίου

8:-) ---- φορά γυαλιά πάνω στο μέτωπο, μικρό κορίτσι

B-)-[< ---- φορά τα γυαλιά ηλίου και μαγιό

R-) ---- έχω σπασμένα γυαλιά

B-| ---- φοράω φτηνά γυαλιά

.-] ---- μονόφθαλμος, γελαστούλης

.-) ---- έχει ένα μάτι

?-( ---- έχει μαυρισμένο μάτι από μπουνιά

\:-) ---- φοράω γαλλικό καπέλο

d:-) ---- παίχτης του μπέιζ-μπολ

[:-) ---- ακούγοντας γουόκμαν

:-$ ---- με ραμμένο στόμα

:-9 ---- γλείφοντας τα χείλη τους

:-B ---- σαχλαμαρίζω, μου τρέχουν τα σάλια

:-)' ---- κοντεύουν να μου τρέξουν τα σάλια

:-{} ---- φορά κραγιόν

:-" ---- σουφρώνω τα χείλη

:-(=) ---- μεγάλα δόντια

:-E ---- έχει μεγάλο πρόβλημα στα δόντια

:-G- ---- καπνίζει τσιγάρα

:-Q ---- καπνιστής

:-p~ ---- καπνίζει βαριά

:-? ---- καπνίζει πίπα

:-Z ---- μασά καπνό

:~) ---- έχει άσχημη/απαίσια μύτη

:u) ---- έχει αστεία μύτη

:>) ---- έχει μεγάλη μύτη

:^| ---- έχει σπασμένη μύτη

(:+) ---- έχει μεγάλη μύτη

:%)% ---- έχει ακμή

:-)-}8 ---- μεγάλο κορίτσι

(:-) : 8- ---- αρσενικό/άντρας

(:-) : -8 ---- άντρας στο "φτιάξιμο"

(8-( : -8 ---- βιαστής

(:-[ : 8- ---- άντρας σαδιστής

(:-] : 8- ---- άντρας μαζόχας

*:-} 8 * ---- γυναίκα

*:-} 8 O ---- γυναίκα στο "φτιάξιμο"

*:-} 8 0 ---- γυναίκα φοράει ζώνη αγνότητας

*:-} 8 8- ---- τραβεστί, άντρας που ντύνεται γυναικεία

$:-} 8 * ---- πόρνη

$:-) : 8- ---- πούστης

[:-) : * ---- λεσβία

*:-} : 8- ---- λεσβία

(:-) ? ---- αλλαγή φύλλου

:-))) ---- με βάρος μεγαλύτερο του κανονικού

~:o ---- μωρό

:-: ---- μουγκός

:< ---- νάνος, μικρόσωμος

:> ---- νάνος, μικρόσωμος

=0== ---- Μεξικάνος στις γραμμές του τρένου

>|-> ---- Κινέζος

<|-)= ---- Κινέζος

_:^) ---- Ινδιάνος

*\:-) ---- Σκοτσέζος

](-[3 ---- Βίκινκ

(-: ---- Αυστραλός

:<() ---- Αφρικανός

I8${} ---- ζουλού με κόκκαλο στη μύτη

X8-{} ---- γυναίκα ζουλού

*8-O ---- παιδί ζουλού

i:o ---- μωρό ζουλού

+<:-| ---- μοναχός, καλόγερος/καλόγρια

:-0 ---- ρήτορας

:-% ---- τραπεζίτης

*(H-) ---- σκιέρ

>B=) ---- νεαρός, αλήτης, ροκάς

0-) ---- φοράω αναπνευστική μάσκα

8=:-) ---- μάγειρας

O:v)>--o ---- γιατρός

CD:-)> ---- μηχανικός σιδηροδρόμου

:-)W:-) ---- κουρέας

+<||-) ---- ιππότης

:= | ---- μπαμπουίνος

d8= ---- κάστορας

pq`#' ---- ταύρος

~M`'~ ---- καμήλα

__Q~`__ ---- γάτα

3:-o ---- γελάδα

pp# ---- γελάδα

:3-< ---- σκύλος

>-^);> ---- ψάρι

8) ---- βάτραχος

:-[ ] ---- καρχαρίας

8:] ---- γορύλλας

:8) ---- γουρούνι

~~~~~8} ---- φίδι

:<= ---- φώκια

:V ---- δρυοκολάπτης

{8<> ---- Daffy Duck

]:-) ---- σατανάς

8(:-) ---- Walt Disney

7:-) ---- Fred Flintstone

[8-] ---- Frankenstein

{:^=( ---- Hitler

5:-) ---- Elvis Presley

*<|:-) ---- Αγιος Βασίλης

8+() ---- Tina Turner

Q:-) ---- νέος απόφοιτος

b-) ---- πειρατής

L:-) ---- απόφοιτος

(V)=| ---- πρωταθλητής στο pacman

o-) ---- κύκλωπας

@-) ---- κύκλωπας

*-( ---- κύκλωπας με βουλωμένο μάτι

B-{= ---- βρυκόλακας

.'v ---- μιλάω

.'V ---- φωνάζω

.'w ---- βρίζοντας με διχαλωτή (φαρμακερή) γλώσσα

.'r ---- βγάζοντας κοροϊδευτικά τη γλώσσα

.'P ---- βγάζοντας κοροϊδευτικά τη γλώσσα

.'" ---- σουφρώνω τα χείλη

.'Y ---- σφυρίζω

.'! ---- βλοσυρός

.'U ---- χασμουριέμαι

.'J ---- γελώ

@.'v ---- κατσαρά μαλλιά

,.'v ---- κοντά μαλλιά

*<.'v ---- με κασκέτο χιονιού

+<.'v ---- ιππότης