Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Πίστη στη τέχνη



























Κάποτε η πίστη έσωζε. Σήμερα η πίστη σκοτώνει. Πρώτα απ' όλα σκοτώνει το μυαλό που το υποτάσσει σε ανούσια δόγματα για κάθε τι. Θρησκεία από βοηθός έχει καταντήσει εχθρός της ανθρώπινης σκέψης. Πολιτική έχει γίνει βάναυσος υποστηρικτής οικονομικής και μόνο στρατηγικής. Κοινωνική αλληλεγγύη έχει χαρακτήρα ελεημοσύνης και όχι συντροφικότητας. Στρατός απ την άλλη μια καθαρά κερδοσκοπική οργάνωση με κύριο στόχο την αγορά πανάκριβων μέσων ολέθρου που δεν είναι και σίγουρο αν ποτέ χρησιμοποιηθούν. Σε τι λοιπόν, πραγματικά να πιστέψεις; Σε ποιο δόγμα να πεις υποτάσσομαι και εναποθέτω τις ελπίδες μου όταν το μοναδικό κριτήριο των πάντων είναι το χρήμα και μόνο;
Ανεγκέφαλοι κρετίνοι υπερασπίζονται ένα τράγο με απίστευτες διασυνδέσεις και τραπεζικούς λογαριασμούς (όχι στο όνομά του καλέ). Κάποιοι άλλοι περιμένουν το εκλογικό σύστημα να καθιερώσει τη σάπια νοοτροπία της αποσύνδεσης του κοινωνικού ιστού. Μερικοί ακόμα φανατίζονται με την ιδέα της υποτιθέμενης αλληλεγγύης ενώ παραβλέπουν συστηματικά ότι δεν είναι εναρμονισμένο στη νοοτροπία τους, λες και έχουν την αποκλειστικότητα στην συμμετοχική διαδικασία. Ας μην μιλήσω για τους μιλιταριστές, είναι γνωστοί κρετίνοι καθώς θεωρούν τη γη κτήμα τους απ τις λάσπες που κουβαλούν στα άρβυλά τους. 
Μέσα σε όλα αυτά τα ωραία και η γκλαμουριά. Σε όλες τις παραπάνω κατηγορίες τσουπ σκάει μύτη και αυτή. Απ τα αστραφτερά ρούχα των παπάδων με τις χιλιάδες χρωματιστές χαντρούλες, καθρεφτάκια και πετρούλες, μέχρι τα μεταλλικά παράσημα των καραβανάδων το κιτς καταστρέφει την ανθρωπιά μας. Καταστρέφει την ουσία της ζωής, το μεδούλι της. Οι λάμψεις που σκοτώνουν την όραση.
Ίσως να είναι αδυναμία η μη προσαρμογή σε μια κοινωνία με ψεύτικες αξίες τελικά. Ενδεχομένως να είναι αδυναμία βούλησης η τυφλή πίστη σε κάτι πέρα απ τη πηγαία έκφραση της τέχνης. Κάνω τέχνη για να λέω πως ζω. Το κάνω για να βρίσκω τα στηρίγματά μου και τις άμυνες μου μέσα σε όλα αυτά τα άσκοπα, τα χωρίς σχήμα και φόρμα, τα χωρίς χρώμα και άρωμα, τα χωρίς φαντασία και προοπτική αλλά με προφανή στόχο την πολτοποίηση των εγκεφαλικών κυττάρων μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια: