Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2012

Κιτσοχριστούγεννα


Όλη αυτή η ψευτοχαρά των εισαγόμενων χριστουγέννων μου δημιουργούσε πάντα μια θλιβερή εικόνα όλης της προηγούμενης χρονιάς καθώς μου είναι δύσκολο να μάθω να ξεχνάω. Δύσκολα νομίζω μπορεί να ξεχνά ο καθένας όσα διαδραματίστηκαν ένα χρόνο πριν. Αν το κάνει απλά κλείνει τα μάτια στη πραγματικότητα. 
Απλά χώνει κάτω απ το χαλί όλη τη μαζεμένη βρώμα των προηγούμενων 365 ημερών θέλοντας να εκφράσει τι ακριβώς αυτές τις μέρες του Δεκέμβρη; Σεβασμό, αγάπη, καλοσύνη, συμπόνια, μοίρασμα, θετική ενέργεια; Μια σειρά συναισθημάτων που ξαφνικά του βγαίνουν τώρα; Τι μας λέτε!!! Μέσα στη μαύρη καταχνιά του κωλοχειμώνα, μια δόση φωτός; Χαράς; Αλληλεγγύης; Συμπαράστασης; Ναι τώρα σας έπιασε ε;
Μια περίοδος που ο "τζίρος" και πάλι μετράει πάνω απ όλα και το πόσο ακριβή θα είναι η "παραδοσιακή" γαλοπούλα, τα μελομακάρονα και οι κουραμπιέδες. Φυσικά τα παιδάκια μαθαίνουν από πολύ μικρά να περιμένουν αυτές τις ημέρες όχι για να δοξάζουν "την έλευση του θεανθρώπου" αλλά γιατί θα πλουτίσουν τη συλλογή τους με ένα κάρο παιχνιδάκια. σαχλαμαρίτσες, γλυκάκια που συνοδεύονται βέβαια με τις απαραίτητες διακοπές των σχολείων. Δεκαπέντε ημέρες διακοπών απ΄το κλίμα ομαδικότητας είναι αρκετές για να "σταμπάρουν" με τις πιο ψεύτικες υποσχέσεις όλης της χρονιάς. Σαν τους όρκους αγάπης του Αγ. Βαλεντίνου που ακολουθεί μετά από κάνα μήνα νομίζω. 
Όλα αυτά καρακιτσαρισμένα με φωτάκια, χρυσόσκονη, γυαλιστερά κόκκινα, πράσινα, χρυσαφιά, κορδελίτσες, μπαλίτσες σε σχήματα πάντα καμπυλωτά για να δημιουργούν την αίσθηση οικειότητας. Χιόνια στο καμπαναριό, μυρωδιές απ' τη κουζίνα που μαγειρεύουν στην ουσία τη λογική σε φόρμες για ζαχαρωτά σε σχήμα χιονάνθρωπου, αγιοβασιλάκια, δεντράκια και πάνω απ όλα γλυκιά γεύση.
Η εποχή που η θρησκευτικότητα επιτρέπει να λειτουργούν όλες οι αισθήσεις για ένα κοινό σκοπό. Να περιμένεις τα επόμενα χριστούγεννα για να δείξεις πως είσαι άνθρωπος. Πρέπει να το κάνεις μέσα στο καταχείμωνο και σε κλειστούς χώρους γύρω απ τη θαλπωρή των σπιτιών για να μη βγει πάρα έξω η ανθρώπινη συμπεριφορά. 
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και τους άπορους ε; Να μη ξεχνάμε και όσους δεν έχουν να ζήσουν το "πνεύμα των χριστουγέννων". Να τους δείξουμε πως τώρα τους σκεφτόμαστε και προσφέρουμε μια κωλόσουπα  ελεημοσύνης λες και αυτό θέλουν. Δεν έχουν καμία ανάγκη τις ημέρες τις ευδαιμονίας σας, παρά η πραγματική τους ανάγκη είναι να ζουν όπως όλοι  α ξ ι ο π ρ ε π ώ ς. Ούτε τις τυπικές ευχές σας και τα ωραία λόγια σας στολισμένα κι' αυτά με τη "χρυσόσκονη σας".Να πάει να γαμηθεί η ελεημοσύνη σας λοιπόν και φροντίστε αν πραγματικά είστε άνθρωποι να το δείχνετε τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου και όχι αυτές τις δεκαπέντε της ψεύτικης χαράς. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: