Κυριακή 7 Αυγούστου 2011




Οι μέρες του Αυγούστου στην Αθήνα έχουν κάτι από κινηματογραφική ταινία.
Πλάνα άδεια από κίνηση, ήχους πιο ευδιάκριτους, αρώματα ακόμα, ον και πιο δύσκολα κάθε χρόνο. Το οπτικό πεδίο είναι πιο ανθρώπινο. Το μελτέμι καθαρίζει τη γκριζάδα και τα βράδια είναι απολαυστικά σε μερικά σημεία της πόλης.
Αυτά τα βράδια είναι αιτία για καλπασμό του ονείρου. Τα φώτα που κρέμονται στο σκοτάδι προσθέτουν νότες στο καλοκαιρινό παραμύθι και στην ουσία διεκδικούν ένα μεγάλο ποσοστό στο ονείρεμα. Απουσιάζουν και πολλοί ενοχλητικοί προβολείς των αυτοκινήτων βλέπεις που διασπούν τη προσοχή.

Οι Αθηναίοι πάνε στα χωριά τους. Φράση που μου είχε κάνει εντύπωση χρόνια πριν και αρέσκομαι στο να επαναλαμβάνω σε κάθε ευκαιρία.
Έχεις την εντύπωση πως ξαναζείς ότι έχεις αγαπήσει σε αυτή τη πόλη.
Έστω μόνο για μερικές ημέρες. Έστω για τόσο λίγο, είναι αιτία για να πάρεις δύναμη και να την αντέξεις όλη την υπόλοιπη χρονιά. 

Γωνιές που ήξερες ελαφρά έως βάναυσα τροποποιημένες αλλά ξέρεις πως το γεωγραφικό τους στίγμα είναι μόλις δυο βήματα απ' το άλλο που επίσης αγαπάς. Ευκαιρίες για να ξανακούσεις τους ήχους εκείνους της νύχτας που λένε πολύ περισσότερα απ' ότι τα λόγια της καθημερινότητας. Αρκεί να έχεις ανοικτά  εκείνα τα αμπαρομένα συναισθήματα της προηγούμενης χρονιάς.
Λόγος για να απολαμβάνεις μια βόλτα στη Διονυσίου Αρεοπαγίτου, να πάρεις το τραμ για τη παραλία, να καθίσεις στο καφέ του Εθνικού κήπου, να περπατήσεις μέχρι το Καλλιμάρμαρο το βράδυ, να περάσεις μια βόλτα απ τα γνωστά σου στέκια, να ξενυχτίσεις όλο το βράδυ και να απολαύσεις μια ανατολή απ το άνοιγμα της πλατείας, να περιμένεις ακόμα και το πρώτο δρομολόγιο του μετρό στο σταθμό του Μεγάρου Μουσικής. 
Κλειστά μαγαζιά με εκείνη τη ταμπελίτσα, φτιαγμένη κάποτε με το χέρι και προσφάτως στο pc ΚΛΕΙΣΤΟ ΑΠΟ  2-8 ΕΩΣ 24-8. Οι ημερομηνία παίζει ελαφρώς, μα ξέρεις καλά πώς ολόκληρος ο μήνας θα κυλήσει κάπως έτσι.
Μεταθέτεις τα όποια προβλήματα για μερικές μέρες μετά.
Μεταθέτεις και μια μαχητικότητα για μετά.
Όλοι έχουν δικαίωμα στο όνειρο. Έτσι είναι.
Αρκεί πάντα το όνειρο σου να μην εισβάλει βάναυσα στο όνειρο του άλλου.
Με πολύ απλά λόγια να μην είσαι ενοχλητικός με την απύθμενη εγωιστική παρουσία σου.
Να αφήνεις χώρο για ανάσες σε όλους.
Αυτές οι καθαρτήριες ανάσες πού σου προσφέρουν το μεγαλείο της δημιουργικής έκφρασης.
Είναι αυτός ο λόγος που ο Αύγουστος παρέχει δυνατότητες που κανένας άλλος μήνας δεν μπορεί να το κάνει.
Ανοικτοί χώροι για εγκεφαλικές ανάσες.
Ορίζοντες φρεσκαρισμένοι απ τον αέρα που φέρνει τα αρώματα του πρωινού, ήχοι τριζονιών που δύσκολα ακούς τα βράδια εκτός και αν ξέρεις σε ποιο σημείο δίνουν τη καλοκαιρινή τους παράσταση. Ένα διαφορετικό φεστιβάλ απ' αυτό των Αθηνών. Πιο μακρυά απ το Ηρώδειο και το Λυκαβηττό.
Σε κάποιες πλατείες μόνο, σαν του Υμηττού, της Γούβας, της Ηλιούπολης, της Καισαριανής...

Δεν υπάρχουν σχόλια: