Που ζείτε;

Μα κανείς απ τους εξουσιαστές δεν έχει τα αρχίδια να πει τα πράγματα με το όνομά τους;

Κανείς;

Μόνο τις μαλακίες της ξύλινης γλώσσας τους ξέρουν να ξεστομίζουν και να μας δείχνουν το τρόπο για να γίνουμε ακόμα πιο δουλικοί, ακόμα πιο κότες, ακόμα πιο μίζεροι. Κι ο λόγος; για να έχουμε τι; SIMENS ηλεκτρικές συσκευές; Όπλα που σκουριάζουν στην απραξία γιατί δεν τολμάνε οι άλλες κότες να τα βάλουν με κανένα; Για να εκμεταλλεύονται οι Γερμανοί τα μουσεία μας και τους αρχαιολογικούς χώρους μας. Ίσως για το μοναδικό πράγμα που ήμαστε υπερήφανοι;

(Αυτό το ντοκουμέντο το βρήκα σε αυτό το link  http://www.on-news.gr/2011/07/blog-post_8178.html

δες στη προηγούμενη ανάρτηση.)

Ιστορίες που ακούγαμε παιδιά απ τους γονείς και μεγαλύτερους μας και δεν πιστεύαμε ή δεν θέλαμε να πιστέψουμε.

Ξέραμε πάντα πως η Ελλάδα σε σχέση με τον πληθυσμό της είχε τα περισσότερα θύματα απ τη θηριωδία των γερμανών επί της κατοχής.

Το άσχημο είναι πως όλα τα σατιρίζουμε και τα γελιοποιούμε μέσα στο πέρασμα των χρόνων.

Και δεν θυμώνουμε, δεν μιλάμε, δεν κάνουμε κάτι για αυτά. Παραμένουμε αδρανείς. Κ Ο Τ Ε Σ.

Όπως όταν όλα τα λαμπερά μυαλά τα είχαν εξορίσει για να μην προσφέρουν τις αξίες τους.

Όπως τότε  που κάποιοι άλλοι την έκαναν για Κάιρο προφασιζόμενοι την αντίσταση εκ του μακρόθεν.

Άλλοι όμως έβγαζαν το φίδι απ τη τρύπα για να βρουν μετά έδαφος ελεύθερο για τις πουστιές τους. Όπως ο μέγας εθνάρχης (μη χέσω) αυτοεξόριστος στο Παρίσι.

Μα γιατί κανείς δε μιλάει;

Γιατί κανείς δεν βάζει το μυαλό σε διαδικασία σκέψης; Αυτή είναι η δουλεία του ρε σεις. Να τριγυρνάει στα μονοπάτια της μνήμης και να ανακαλεί από εκεί όλα όσα διαμορφώνουν τον χαρακτήρα, τη γλώσσα, την επικοινωνία.

Δεν μπορώ και δεν θέλω να πιστέψω πως είμαστε καταδικασμένοι μαζί με τα παιδιά μας σε αυτή τη βαλτοποιημένη κατάσταση.

Δεν μιλάμε για να μην μας χαρακτηρίσουν με τις γνωστές ταμπέλες τους. Φασίστας, Αναρχικός, Αριστερός, Άθεος, Κομμουνιστής, Αντιεξουσιαστής (πιο σίκ αυτό), Εθνικιστής, Τρομοκράτης (τώρα τελευταία), Αντικοινωνικός και άλλα πόσα μπορούν να εφευρεθούν για να κρατάνε την ορθή σκέψη υποδουλωμένη. Κανείς δεν ξεστομίζει τον μοναδικό χαρακτηρισμό. Α Ν Θ Ρ Ω Π Ο Σ με όλα τα συνεπακόλουθά του. Τιμή, Λόγος, Σκέψη, Ομιλία, Επικοινωνία, Πιστεύω, Αξία, Πρόοδος, Ανάπτυξη, λέξεις που μόνο στην εκφορά τους νιώθεις αναγεννημένος, νιώθεις να ξεκολλάς απ τη μιζέρια της καθημερινής τους πλύσης εγκεφάλου. 

Δεν είναι μόνο το κέρδος στη ζωή μας ρε σεις. Υπάρχει πάνω απ όλα ή ίδια η ζωή που μας καλεί με αυτά πού πέρασαν πριν από μας και αυτά που θα έρθουν μετά από μας όταν εμείς θα θρέφουμε ένα μάτσο σκουλήκια. Στα ίδια τετραγωνικά θα μας βάλουν όλους με καμιά περίπτωση διαφυγής.

Σαν Έλληνας θα μου άρεσε βέβαια η καθαρτήρια φωτιά, μα ακόμα κι αυτό το εκμεταλλεύονται τα κοράκια της ενδόμυχης πεποίθησης σας.

Ο τόπος αυτός παράγει κυρίως μυαλό και ιδέες. Που είναι κρυμμένες ρε σεις; Αφήστε  να κυκλοφορήσουν ελεύθερες σαν τα δελφίνια στις θάλασσές μας, σαν τους αετούς στα βουνά μας, σαν τα μελτέμια μας, σαν τα κύματα στις παραλίες μας. Γράψτε όλους όσους σας θέλουν μίζερους και δυστυχείς  εκεί πού ξέρετε καλά να γράφετε και απολαύστε το δώρο που σας έκανε η  φύση. Να ζείτε σαν άνθρωποι και όχι σαν μηχανές της κεντρικής Ευρώπης. Σεβαστείτε πάνω απ όλα τούτο το χώμα που σας φιλοξενεί  τα χρόνια της ανάπαυλας απ την αιωνιότητα.

Σεβαστείτε τη κληρονομιά όλων όσων διαμόρφωσαν αυτό που είστε. Σκεπτόμενα όντα με την ομορφότερη γλώσσα στο κόσμο, με μια απ τις πιο πλούσιες ιστορίες παγκόσμια, με μύθους (ιστορίματα που δεν έχουν γραφεί) με Αλφαβητικούς χαρακτήρες που γεννήθηκαν εδώ για να εξυπηρετούν τη μεταβίβαση της γνώσης και των συναισθημάτων. Σεβαστείτε τη τέχνη που εδώ γνώρισε το φως της δημιουργικής έκφρασης, τη ποίηση που άνθισε ακόμα και πριν απ τον Όμηρο. Τη μουσική του αέρα μέσα απ' τα ώριμα στάχυα το κατακαλόκαιρο. Σεβαστείτε εκείνα τα μακροβούτια με τα μάτια ορθάνοιχτα στην αλμύρα των θαλασσών μας.

Μετά όλα τα υπόλοιπα είναι απλά για να τα "παλεύεται".

Πρώτα απ όλα νιώστε ευτυχείς πού είστε εδώ σε τούτο το τόπο δύναμης. Δικός σας και μόνο δικός σας. Κανείς δεν μπορεί να σας τον πάρει.

Μετά βάλτε σε λειτουργία εκείνα τα κύτταρα που προσπαθούν εδώ και χρόνια να σας τα νεκρώσουν.

Είναι ζωντανά και περιμένουν εσάς τους ίδιους να τους δώσετε αξία και τη θέση που τους πρέπει στη καθημερινότητα σας.

Και να θυμάστε δεν ζείτε ούτε στη Ανατολή ούτε στη Δύση. Ούτε στο Βορρά ούτε στο Νότο. Ζείτε Μ Ε Σ Α   Σ Α Σ. Αυτό το μέσα σας μπορεί να γαμωσταυρίσει, να πει σ΄αγαπάω, να πει ζω, υπάρχω, αναπνέω, δημιουργώ, πιστεύω, ονειρεύομαι πάντα θα χρησιμοποιεί λέξεις που σας έμαθαν από παιδιά να προφέρετε και κρατάνε από πολύ παλιά. Δείξτε τον σεβασμό σας.