ART KIOSK

Είναι απόλυτα σίγουρο πως ο καιρός, ο χρόνος αλλάζει όχι μόνο τις εποχές μα κυρίως το είναι μας.
Αυτό πού μπορεί να επαναστατήσει ή να επαναστατεί.
Να επαναστατήσει όταν κάποτε θεωρήσουμε πως δεν πάει άλλο
Να επαναστατεί όταν το πνεύμα δεν έχει τελματωθεί.
Το πολύ βασικό είναι με ποιόν, ποίους μοιραζόμαστε την επανάσταση αυτή.
Αλλά και ποιόν ποιους έχουμε απέναντί μας.

Θα έλεγα πως μια διαρκής επανάσταση είναι αυτή πού μας προσφέρει περισσότερους συμμάχους.

Μία μοναδική επανάσταση σε αφήνει χωρίς αίτια και λόγους για αυτή. Χωρίς να μπορείς να απλώσεις τα όποια επαναστατικά επιχειρήματα σου καθώς όταν περνάς μια γραμμή ζωής, δεν μπορείς μετά να την ανατρέψεις, εύκολα ή δύσκολα δεν έχει και τόσο σημασία,
όσο το τελικό αποτέλεσμα.
Αλλάζουν όλα και αυτό το βλέπω σαν πρόοδο όσο και να μας ξεβολεύει πολλές φορές. Μακροπρόθεσμα δεν θα μπορύσα να πω τι προσφέρει σε μας και στους γύρω μας.
Επίσης σημασία έχει το πώς γαλουχίσαμε τη προέκταση του εαυτού μας.

Σε μια όμως διαρκή επανάσταση συνηθίζεις να κρατάς κόντρα το τιμόνι στο καιρό και αφήνεις τη φουρτούνα να κάνει τη δουλεία της ενώ εσύ αντιμετωπίζεις τα όποια μεγάλα ή μικρά κύματα σκάνε στο καράβι του μυαλού σου

Και εδώ μπαίνει το ζήτημα... πόσο καλά είναι κατασκευασμένο το σκαρί του;
Πόσο οι αρμοί είναι στεγανοί;
Πόσο καλά είναι δεμένες οι σκότες και τα πανιά;
Τα μπόσικα πρέπει να υπάρχουν για να μη σπάσει τίποτα και να μπορέσουν με όσο το δυνατόν μικρότερες ζημιές να ξεπερνάει τους “καιρούς°

Το να σου δώσουν μια γραμμή πλεύσης απ τα ρηχά είναι εύκολο, αλλά το σε σε μάθουν το ταξίδι στην ανοικτή θάλασσα είναι κάτι πού πάνω απ' όλα θέλει υπομονή, καλοφτιαγμένο σκάφος, σωστό μπούσουλα και χάρτη καλοσχεδιασμένο.

Μέσα σε αυτά τα ταξίδια δεν είναι πάντα εύκολο να έχεις συνταξιδιώτες όσο και αν φαινομενικά πιστεύουν πώς μπορούν να σε ακολουθήσουν σε αυτά.
Το ζητούμενο όμως είναι οι προεκτάσεις σου πού τις θέλεις μαζί σου καθώς είναι επιβάτες πού γεννήθηκαν πάνω στο ταξίδι.
Να μάθουν πως δένουν σε κάθε ξεχωριστό λιμάνι, να κρατάνε σταθερά το τιμόνι όταν θα πρέπει να το πάρουν στα χέρια τους έστω και σαν παιχνίδι.

Η ρότα;
Σκόπιμα την άφησα για το τέλος.
καθώς θα την ορίσεις όταν έχεις απόλυτη γνώση του καραβιού σου, του πόσο καλά δουλεύει ο μπούσουλας, γνώση του καιρού πού θα βρεις στο ταξίδι σου και πάνω απ όλα πίστη στην ικανότητα του “κατέ πάνου“ (καπετάνιου).

Μέσα σε αυτά πού χάραξες λοιπόν σαν οδηγό ζωής πρέπει να είναι σίγουρα η υπομονή, το θάρρος, η αλήθεια,
η πίστη σε αυτό που ορίζεις ως λιμάνι προορισμού,
η ικανότητα να προσαρμόζεις τη πορεία σύμφωνα με τους καιρούς, η ικανότητα της απόλαυσης ακόμα και του παλίοκαιρου μα και η αποδοχή πως η θάλασσα της ζωής έχει να προσφέρει μόνο καλά ακόμα και μέσα από φουρτούνες.
Σαν την απόλαυση μετά το δέσιμο του σκάφους και το αγνάντεμα απ τη στεριά πλέον όταν κοιτάς το σκαρί σου και πίνεις κρασί με τη παρέα ακούγοντας...

http://www.youtube.com/watch?v=O69L2mO9y-4