Στιγμές

Υπάρχουν μέρες και φορές που ψάχνουμε μέσα μας να βρούμε τι, δεν ξέρω.

Αντί να ζούμε αυτό το υπέροχο παρόν.

Είναι λοιπόν δύσκολο να αποφασίσεις τι θέλεις;

Να ζεις με αναμνήσεις ή να απολαύσεις τις χαρές που σου προσφέρει η μαμά φύση;

Φυσικά όχι με την οικολογικοθρησκευτική έννοια του όρου, αλλά με την περιοδικότητα των στιγμών.

Είναι πάντα το σήμερα που μετράει με την εμπειρία που σου έχει προσφέρει μια προηγούμενη στιγμή.

Στιγμές στην ουσία ζούμε όλοι μας που νομίζουμε πως έχουμε φτιάξει μικρόκοσμου δικούς μας.

Αν με λογική σειρά τακτοποιήσεις μέσα σου τα όσα  έχεις περάσει πρέπει να νιώθεις μόνο ευτυχία και τίποτα άλλο.

Ακόμα και για όσους μας έχουν πικράνει κάποια δεδομένη στιγμή, καθώς άθελά τους η μη μας πρόσφεραν εμπειρία για τα μελλοντικά μας βήματα. Και να το ξεκάθαρο παρόν που μόλις σε μερικά κλάσματα του δευτερολέπτου έχει ήδη γίνει με τη σειρά τ ου παρελθόν.

Θα μπορούσα να μην είχα αρχίσει τούτο το κείμενο και απλά να άκουγα μουσική ή να ζωγράφιζα η να σέρφαρα, ή...  ή... χίλια δύο ή.

Σημασία όμως έχει πως άρχισα να γράφω και θα σταματήσω κάποια λογική στιγμή, οκληρώνοντας ή όχι τις σκέψεις μου.

Κάπως έτσι όπως αρχίζει και ολοκληρώνεται ένα έργο δηλαδή.

Στιγμές και μόνο χωρίς αρχή και χωρίς τέλος.

Συναισθήματα που κυριαρχούν το σώμα και κυρίως το μυαλό μας είναι αυτά που σημειώνουν μεγέθη και όχι χρονικές διάρκειες.

Αυτά ας είναι οδηγοί και μπούσουλες του μέλλοντός μας.

Το παρόν όμως είναι εδώ.

Αποφασίζουμε και απλώνουμε τη πραμάτεια μας στο πανηγύρι των επαφών μας και όποιος θέλει αγοράζει.

Το αντίτιμο είναι αυτό που  έχουμε τη δυνατότητα να ζητήσουμε ή με τη σειρά μας να προσφέρουμε.

Το ζήτημα είναι να μην υπάρχει τσιγκουνιά σε αυτό πάρε δώσε.

Φυσικά να υπάρχει η απόλαυση και η εκτίμηση του αποκτημένου αγαθού