Ένα μικρό βήμα μόνο απ το καΐκι για να πατήσεις το πόδι σου στο νησί του φωτός. Για να καταλάβεις αμέσως μια τεράστια δύναμη να σε γεμίζει. Σταγόνες ιδρώτα προσφορά στο θεό του φωτός. Βήματα μέσα στη πόλη της μνήμης και του ήλιου. Και τριγύρω του νησιού ένας κύκλος με νησιά. Νιώθεις σαν έχει περάσει ποτέ σύννεφο από πάνω του. Ποτέ χειμώνας, ποτέ μαυρίλα και γκριζάδα, τίποτα να σου χαλάει τη λήψη της δύναμης. Περιπλάνηση παρέα με τις σαύρες και μόνο σε μονοπάτια από βαθύ χρόνο. Πεσμένοι τοίχοι και ταυτόχρονα μεγαλόπρεποι. Ανοίγματα, στενά δρομάκια, παράθυρα, πόρτες και η παλαιά αύρα έχει άρωμα από τότε. Θέλεις η θάλασσα που σε ταξιδεύει έτσι κι΄αλλιώς, θες η φήμη του, νιώθεις στο είναι σου πως είσαι αλλού. Πουθενά αλλού τόσο λαμπερά, φωτισμένα, ηλιόδεκτα και θεϊκά μονοπάτια. Λες και η ενέργεια όσων περπάτησαν στα περασμένα χρόνια, να άφησαν μερίδιο σαν προσφορά στον Απόλλωνα. Ψηλά στο λοφάκι να κοιτάξεις το θέατρο. Να φέρεις στο μυαλό σου μια παράσταση της τότε εποχής και με ανοιχτά μάτια να "δεις" βαθιά στην ιστορία. Αυτή που σε διδάσκει για το παρόν και το μέλλον. Να την "δεις" καλά και να τη σεβαστείς για να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις στο παρόν αλλά και στο όποιο μέλλον σου απομένει. Να δεχτείς την προσφορά του ήχου της θάλασσας και τις φωνές των παλαιών που μένουν ηχογραφημένες λες σε κάθε πέτρα, σε κάθε γλυπτό, σε κάθε βωμό, σε κάθε κολόνα. Ακούμπησε όποια πέτρα θέλεις, όποιο τοίχο και προσπάθησε να ακούσεις το κάλεσμα. Θα το ακούσεις. Είναι εκεί και είναι ζωντανό. Απλά με τη σειρά σου άνοιξε τις αισθήσεις σου και νιώσε. Η γιορτή του καλοκαιριού αρχίζει απ΄τη καρδία του που χτυπάει στο κέντρο των νησιών. Στη Ιερή Δήλο. Εκεί που παίρνει ουσία το όνομα Κυκλά-Δες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου