Παρασκευή 3 Αυγούστου 2012

Τελικά τι έχει σημασία;


Τα πόσα κιλά θα σηκώσει; με ποιο τρόπο θα καταστρέψει τον εαυτό του; Σε πόσο χρόνο θα κάνει τα 100 μέτρα; Πόσο ψηλά μπορεί να φτάσει το άλμα επί κοντό; ή το πόσο όμορφος θα είναι ο ανταγωνισμός; 
Ποιο πνεύμα αθάνατο και κουραφέξαλα; Εδώ μιλάμε για συμφέροντα πολλών δις και βάλε. Μιλάμε πως η κόκα κόλα πρέπει να πουλήσει ακόμα πιο πολύ και εκείνα τα μπιφτέκια από λάστιχο να γεμίσουν τα στομάχια των θεατών. Η Nike η Adidas, και όλες οι άλλες να κάνουν τζίρους καθώς θα τα φοράνε οι "υπεραθλητές" και θα σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Αλήθεια τη σχέση έχει ο χρόνος σε ένα ανταγωνισμό; 
Υπάρχει ο πρώτος και άντε και ο δεύτερος και ο τρίτος. Από εκεί και μετά τα δέκατα του δευτερολέπτου που στη τελική κοστίζουν ζωές, γιατί πρέπει να παίζουν τόσο μεγάλο ρόλο; Αν δει κανείς τα ρεκόρ θα καταλάβει πως δεν έχει να κάνει με ανθρώπους άλλα με μηχανές καλυμμένες με δέρμα και μύες.
Χάπια, ενέσεις και ότι άλλα σκατά ταΐζουν αυτά τα βλαμένα παιδιά που τα χρησιμοποιούν για το marketing της κάθε κωλοεταιρίας και μετά τι;
Πόσο σάπια είναι οι κοινωνία μας τελικά και σε πόσο αγαθές τίμιες ιδέες βασίζεται για να ξεσκίσει τα πάντα στο όνομα του χρήματος;
Μήπως θα έπρεπε να απαγορεύσουμε εμείς ως Έλληνες τη χρήση του ονόματος Ολυμπιακοί Αγώνες; Ας τους λένε όπως σκατά θέλουν. ΚοκαΝτοναλντ Αγώνες θα ήταν καλή ιδέα.  Μήπως θα έπρεπε να μην ξανα άναψουμε απ το κοίλο κάτοπτρο τη περίφημη δάδα; Στη τελική κάποιοι μαλάκες τη χρησιμοποίησαν για να ανάψουν τσιγάρο. Απλά να υπάρχει ο ιερός Zippo να κάνει τη δουλειά. 

Δεν υπάρχουν σχόλια: