Τακτικά και νοικοκυρεμένα

Με κάποιο μαγικό τρόπο, θα ήθελα, να εξαφανιζόντουσαν κάτι Σαμαράδες, Μπακογιάννη (Μητσοτάκη), Βενιζέλοι και γενικά όλα αυτά τα άχρηστα πλάσματα που αναπνέουν τσάμπα τον αέρα μας. Έτσι απλά λέει, να χαθούν. Να ξυπνήσουμε ένα μαγικό πρωινό και να έχουν φύγει απ τη ζωή μας. Σαν να γιατρευτήκαμε απ την αρρώστια αυτή που σιγά - σιγά μας τρώει. Άραγε θα μπορούσε να υπάρξει ένα μοναδικό γιατρικό για αυτά τα καθάρματα που δεν έχουν λόγο ύπαρξης αλλά παρ όλα αυτά ρισκάρουν ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ ΖΩΕΣ;

Φαντάσου όμως ε; Πόσο θα άλλαζε η ζωή μας μέσα σε λίγες μόνο ώρες αν όλοι αυτοί που θεωρούν τους  εαυτούς τους σπουδαίους απλά δεν υπήρχαν πλέον. Θα έπαιρναν μαζί τους τη μιζέρια των λόγων τους, τις αξίες του κώλου που κουβαλάνε (αν φυσικά πιστεύουν σε κάποιες αξίες εκτός αυτή του χρήματος) και απ την επόμενη κι όλα στιγμή ένα διαφορετικό μέλλον θα χαμογελούσε παντού. Στον ουρανό, στα δέντρα, στα νερά, στο χώμα και κυρίως σε αυτά τα πρόσωπα που έχω κουραστεί να τα βλέπω κατσουφιασμένα. 

Το τι κουβαλάει ο καθένας μας σίγουρα το ξέρει μόνο αυτός πολύ καλά. Μα το νιώθεις από εκείνο το κούνημα του κεφαλιού που πάντα καταλήγει χαμηλά. 

Όταν οι κοινωνίες βασίζονται αποκλειστικά στο χρήμα είναι δεδομένο πως όσα και να έχεις πάντα θα χρειάζεσαι πάρα πάνω γιατί οι ανάγκες συνεχώς εναλλάσσονται με άλλες θεωρώντας πως είναι υποχρέωση του καθενός μας να έχει μια σύνδεση τηλεφώνου, ένα κομπιούτερ, ένα κινητό, ένα αυτοκίνητο, χρήματα για τη διατροφή του, χρήματα στην ουσία για να αγοράζει ενέργεια. 

Αυτή με τη σειρά της είναι ένα είδος εμπορεύσιμο με τη κατάκοπους αξία που τις δίνουν κάποιοι αντίστοιχοι Σαμαράδες, Μπακογιαννηδες (Μητσοτάκη) Βενιζέλοι και πάει λέγοντας.  

Παρασύρει κάθε τι στο πέρασμά της κοστολογόντας την αξία της ζωής. Για ποιο δικαίίωμα στη ζωή μιλάμε όταν πρέπει για τα πάντα να καταβάλεις ένα ποσό που ελέγχουν απόλυτα; Σκέψου πως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα αν δεν πληρώσεις. Τ Ι Π Ο Τ Α. Για να έχεις το δικαίωμα  της αναπνοής και μόνο πρέπει κάποιος, κάποιοι να κερδίζουν απ' αυτό. Για να υπάρχεις απλά πρέπει να καταβάλεις αντίτιμο. Για να νομίζεις πως ζεις ελεύθερα πρέπει να σε κάνουν να φοβάσαι τον πιθανό εχθρό σου. Για να ζεις λοιπόν πρέπει να χρωστάς. Να χρωστάς όσο το δυνατόν πιο πολλά και σε περισσότερους. Πάντα όμως όλοι αυτοί έχουν μια μαγική συνταγή που τους κρατάει δεμένους μεταξύ τους. Το πρώτο συστατικό της η αρχή, η εξουσία, το δεύτερο η πειθώ για να την αποκτήσουν. Δεν έχει καμία σημασία αν στο όνομα της απόκτησης της σου λένε ψέματα, σε κοροϊδεύουν, σε καταπιέζουν, σε εκβιάζουν, σε φοβίζουν. Η συνταγή περιλαμβάνει πάντα δόσεις ενοχής που προσπαθούν να σου περάσουν βγάζοντας σε στην ουσία ηλίθιο που άκουσες τους προηγούμενους και όχι αυτούς. Πρέπει ακόμα να σε πείσουν να πεθάνεις ακόμα για αυτούς αν έτσι πρέπει για να  αυξήσουν την ματαιοδοξία τους. Πρέπει επίσης με τη  συνταγή τους να σε κάνουν να πιστέψεις πως αρέσει σε πολλούς. Εσύ απλά θα είσαι στην "απ' έξω" όταν θα αρχίσει το πάρτι, αλλά θα έχεις σύνδεση ίντερνετ, κινητό τηλέφωνο και άλλα καλούδια της σύγχρονης εποχής. Της εποχής της Νέας Τάξης. Το λέει από μόνη της όλα τακτικά και νοικοκυρεμένα.