Όπως αποσύρουμε απ τη κυκλοφορία τα παλαιά οχήματα έτσι θα πρέπει να αποσυρθούν και οι γενιές των πάνω από 40.
Βαρύ δύσκολο και μάλλον απαισιόδοξο.
Όμως θεωρώ πως είναι η μόνη λύση σε όλα τα προβλήματα του πλανήτη γενικότερα.
Εάν αποσυρθούν απ τη κυκλοφορία οι παλαιότερες γενιές θα είναι πιο θετικές οι καταστάσεις για τις νεότερες.
Είναι λογικό καθώς τα παλαιότερα μυαλά έχουν καεί και η μοναδική ελπίδα των νέων είναι να τα αποσύρουν απ τη κυκλοφορία.
Θα ήταν σκόπιμο να τους παραχωρήσουν ένα κομμάτι γης κάπου, σε κάθε χώρα ξεχωριστά και να παραμείνουν εκεί και μόνο εκεί, χωρίς δικαίωμα μετακίνησης περιμένοντας να πεθάνουν ή να δημιουργήσουν απ το μηδέν.
Ίσως και με κάποιες μικρές προσφορές των νεοτέρων.
Ο ατομικισμός των παλιότερων γενεών, μας έχει φτάσει σε αυτό το σημείο παγκόσμια και πρέπει να αντιμετωπίσουμε τη κατάσταση δραστικά και με όποιο κόστος,
ΚΑΝΟΝΙΚΑ θα έπρεπε να μας εκτελέσουν για τα λάθη που έχουμε κάνει και δημιουργήσαμε τέρατα πόλεις, κράτη και θεσμούς βασιζόμενους αποκλειστικά στο χρήμα.
Ήρθε λοιπόν η ώρα της απόσυρσης ή χαριστικά της τοποθέτησης μας στο περιθώριο των εξελίξεων.
Σε ένα κόσμο όπου οι 40ρηδες θα είναι η μεγαλύτερη γενιά αποφάσεων το σίγουρο είναι πως θα σκεφτούν περισσότερο σωστά το μέλλον τους απ ότι έπραξαν γενιές σαν τη δικιά μας,
Και αν πιστεύουμε εμείς οι μεγαλύτεροι και πιο σοφοί πως διδάξαμε τους νεότερους, καλά θα είναι να αντιληφθούμε πως το παρακάναμε.
ΠΡΕΠΕΙ να αποσυρθούμε χωρίς δικαιώματα με σκυμμένο το κεφάλι, να ζητήσουμε ταπεινά συγγνώμη και να δεχτούμε την όποια παραχώρηση χώρου ζωής μας προσφέρουν.
Τα προηγούμενα χρόνια ούτε εκπαίδευση τους προσφέραμε ούτε αξίες ούτε οράματα μα μόνο αγωνία για το αβέβαιο μέλλον τους, σε ένα κόσμο γεμάτο απάνθρωπες καταστάσεις.
Τους γεμίσαμε με τις ενοχές μας, με τα εκατομμύρια μίζερα άγχη μας, με το κυνήγι του γελοίου πλουτισμού αντί να τους παραδώσουμε ένα μέλλον γεμάτο οράματα
Τους χαλάσαμε τη χαρά του έρωτα, τη χαρά της επαφής, τη χαρά του να ζεις και να ζεις καλά με τους γύρω σου, τη χαρά της αμειβόμενης δημιουργικότητας, τη χαρά ακόμα και της αποτυχίας όταν αυτή πρέπει να τους διδάξει.
Έτσι λοιπόν θα πρέπει να βγουν απ τη κυκλοφορία τα μυαλά που σκούριασαν όσο και αν προσπαθούν να φτάσουν σε λάμψη τα μυαλά των νεότερων.
Ο τρόπος ζωής μας είναι παλιομοδίτικος αναχρονιστικός και είναι τροχοπέδη στη γενιά των κάτω των 40.
Η δήθεν εμπειρία μας με φασίζοντα τρόπο προσπαθεί να κρατηθεί σε μια σκηνή καταστάσεων και να παίζει κιόλας πρωταγωνιστικό ρόλο υποθηκεύοντας το μέλλον των νεοτέρων .
Και ποιος είναι ο λόγος; Να φτάσουμε το προσδόκιμο ζωής που;
Αντί να φροντίζουμε να διορθώσουμε το μέλλον των απογόνων μας κοιτάμε μόνο να φτάσουμε τα 100.
Ε και έστω ότι τα φτάσαμε,
Θα είναι ωραίο να ζούμε στα σκατά που δημιουργήσαμε καθώς θα κλείνουμε ένα αιώνα ζωής;
Και οι νεότεροι τι θα απολαύσουν απ όσα εμείς καταστρέψαμε;
Λίγο έως πολύ όλοι μας, εμείς οι τάχα μου γνώστες και σοφοί βάλαμε το χεράκι μας σε αυτή τη καταστροφική για το μέλλον τους απραξία, μιζέρια, κακοδιαχείριση των πόρων, ασέβεια της γης.
Εκ μέρους της γενιάς μου... συγγνώμη σε όλους εσάς, ηλικίας κάτω απ τα 40.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου