σαν τους άλλους;

Σαν την Σουηδία, σαν την Γαλλία, σαν την Δανία, σαν την Γερμανία... Όχι σαν την Κίνα, όχι σαν την Ινδία, όχι σαν το Πακιστάν...

Τι σκατά είναι όλα αυτά;  Συνεχώς σαν τους άλλους είτε θετικά είτε αρνητικά. Και γιατί δεν μπορούμε να είμαστε απλά ΣΑΝ Ελλάδα; Τι μαλακία μιμητισμού είναι αυτή; Γιατί πρέπει σώνει και καλά να μοιάζουμε με κάποιους; Τι δεν έχουμε που έχουν όλοι οι άλλοι; Είναι τόσο δραματικό αυτό το γεγονός που σε κάνει να νιώθεις άχρηστος πάνω στον πλανήτη τη στιγμή μάλιστα που το ξέρεις καλά πως, με τα έργα των δικών σου προγόνων έχουν γίνει οι άλλοι ότι θέλεις να του μοιάζεις. Μιλάμε μια γλώσσα που έχει αρχή εδώ και τόσες χιλιάδες χρόνια, γράφουμε με στοιχεία που είναι διαδεδομένα (παραλλαγμένα) σε όλο το κόσμο. Ζούμε σε μια απ τις ομορφότερες χώρες του κόσμου, με ευλογημένο απ΄τη μαμά φύση έδαφος, τριγυρισμένη από θάλασσα (τη πηγή της ζωής), με ένα ήλιο παντοκράτορα θεό, που μας χαρίζει την δύναμή του τις περισσότερες μέρες του χρόνου, με τον Αίολο συνεχώς να ανανεώνει την πνοή μας, με, με, με...  και θέλουμε να μοιάσουμε σε άλλους; Τι σκατά μυαλά κουμαντάρουμε; Τι ζηλεύεται γαμώτο απ΄αυτούς όλους;

Τι σκατά παραπάνω νομίζετε πως έχουν; 

Ναι έχετε δίκιο έχουν πολιτικούς με αρχίδια απλά. Που το μηδέν τους το κάνουν κάτι άξιο θαυμασμού. 

Στους δικούς μας πολιτικούς απουσιάζουν αυτά τα σπουδαία όργανα. 

Μα να μην είμαι άδικος. Οι πολιτικοί μας αυτά έχουν, αυτά έδειξαν πως μπορούν να κάνουν εδώ και χρόνια. Εμείς (πληθυντικός ευγενείας είναι) τόσο χρόνια με ποια κριτήρια τους διατηρούμε στην εξουσία τους; Πόσο αποχαυνωμένοι, γραικύλοι, ραγιάδες, ανεγκέφαλοι, παρτάκιδες, ωχαδερφιστές, καλοπερασάκιδες, μονοφαγάδες μπορεί να είμαστε; Κωλοέλληνες που είχε πει κάποτε ο Νιόνιος και πέσαν να τον φάνε οι ελληναράδες.

Που είναι ο περίφημος τσαμπουκάς ρε σεις; Που είναι η λέξη φιλότιμο; Που είναι κρυμμένο τόσα χρόνια το πατριωτικό συναίσθημα και όχι το εθνικιστικό. Σε ποιο ντουλαπάκι έχετε καταχωνιάσει την περίφημη ανδρεία;  Που είναι κρυμμένη η τρέλα του Ζορμπά; Η εξυπνάδα του Οδυσσέα ίσως; Τα φιλοσοφικά επιτεύγματα των σοφών μας;  Οι αρχές του μεγαλείου της ορθής σκέψης; Οι ηρωισμοί των πολέμων και των επαναστάσεων; Γαμώτο σας... έχουμε γίνει κότες για να μη πω κλωσόπουλα. Με εκείνο το μικρόβιο του "γύρνα και το άλλο μάγουλο όταν δεχτείς χαστούκι" έχουμε καταντήσει το κλοτσοσκούφι του κάθε μαλάκα ανεγκέφαλου χαρτογιακά που μας λέει πως θα ζούμε εξαθλιωμένα, μίζερα, φοβισμένα, δίχως χαμόγελο, κυνηγημένοι απ τους ίδιους, τους άλλους μας εαυτούς.