Δευτέρα 13 Ιουνίου 2011

Γυάρος 2


Γυάρος
Το νησί θα παραμείνει μέσα στο χρόνο έστω και αν οι εγκαταστάσεις των φυλακών καταρρεύσουν. Κάτι που θα γίνει φυσικά καθώς οι τωρινοί τους κάτοικοι (ποντίκια) το κατεδαφίζουν σιγά σιγά, οι βροχές και οι αέρηδες καταστρέφουν τις ξύλινες κατασκευές, τα όποια τζάμια έχουν απομείνει, τις όποιες υδραυλικές ή άλλες. Οι στέγες φυσικά καταρρέουν μέσα στην αδιαφορία και το μοναδικό ενδεχόμενο να παραμείνει σαν τόπος περισυλλογής, ανάμνησης και τιμής το καταστρέφουν επίσης καθώς κανείς δεν ενδιαφέρεται για να αναστηλωθεί. Ένα πολύ αυστηρό οικοδόμημα με μόνο λειτουργικές δομές είναι μια άσχημη παρέμβαση μέσα στο κυκλαδίτικο ξερό τοπίο.
Ακόμα περισσότερο δε όταν καταρρέει εκ των έσω.
Παρ όλη την αυστηρότητα του όμως θα μπορούσε να φιλοξενήσει όσους θα είχαν τη δύναμη να αναδείξουν κάποια αρχιτεκτονικά στοιχεία του. Η αναπαλαίωση του θα μπορούσε να γίνει σταδιακά με τη συμμετοχή όσων θα ήθελαν να μείνουν εκεί. Φυσικά η συμβολή των αρχιτεκτόνων είναι πρωταρχικής σημασίας. Μετά όσοι καλλιτέχνες έχουν και κάποιες απλές   κατασκευαστικές ικανότητες θα πρέπει να εργαστούν στην αναδόμηση του. Με τη βοήθεια όλων όσων θα συμβιώνουν εκεί θα ξαναγίνει αυστηρό μεν αλλά ένας χώρος που θα μπορέσουν να ζήσουν, σίγουρα λιτά μα τόσο δημιουργικά.
Ένας χώρος που ο καθένας θα έχει αποθέσει την εργασία του σε όποιο κομμάτι της κατασκευής, θα είναι μετά το πέρας των εργασιών, χώρος που θα αγαπήσουν. 
Έχω την εντύπωση πως το χρώμα πρέπει να παίξει κυρίαρχο ρόλο στην αναπαλαίωση του και να είναι ορατό απ την θάλασσα καθώς όποιος πλησιάζει θα πρέπει να έχει την αίσθηση πως επισκέπτεται ένα χώρο δημιουργίας. Ένα χώρο ελεύθερης διακίνησης ιδεών. Μια πολιτεία που παρέχει στέγη σε καλλιτέχνες για να παράξουν τα όνειρά τους. Απομακρυσμένοι από τα χιλιάδες προβλήματα της πόλης που ζουν σχεδόν απομονωμένοι απ τη καθημερινότητα που τους κατατρώει τη δημιουργικότητα τους, απελευθερωμένοι απ τα πρέπει και τους κανόνες, θα είναι απόλυτοι κυρίαρχοι της έμπνευσής τους.

Θεωρώ απαραίτητο και ίσως η πρώτη κατασκευή που θα πρέπει να γίνει ένας βωμός σε κάποια αίθουσα με αίθριο για να καίει μόνιμα μαι φλόγα τιμής ένεκεν των όσων έχουν αφήσει εκεί τη τελευταία τους πνοή. Για όσους έχουν περάσει εκεί δυσκολίες, μαρτύρια, υποταγή συνείδησης, εξαθλίωση της προσωπικότητας τους. Είναι απόλυτα επιβεβλημένο να παραμένει σταθερά στη μνήμη όλων πως ο τόπος ήταν τόπος μαρτυρίου και με τη βοήθεια των καλλιτεχνών, σεβόμενοι απόλυτα την ιστορία, παραμένουν φύλακες της μνήμης και προστάτες της τιμής που αρμόζει στα θύματα της θηριωδίας.
Θα μου άρεσε μια στήλη με τα ονόματα όσων πέρασαν από εκεί και υπέστησαν όλα όσα ξέρουμε.
Θα πρέπει ως πρώτο έργο όλων των καλλιτεχνών να παραχθεί ένα λεύκωμα για το τι σημαίνει Γυάρος και πως αυτό θα παραμείνει στο πέρασμα των καιρών. Φωτογραφικό υλικό, σκίτσα, κείμενα, ακουστικό υλικό, εκπομπές που έχουν γίνει, συζητήσεις, τα πάντα που αφορούν στο χώρο σε μια πολύ ενημερωμένη έκδοση και με κάθε σύγχρονο μέσο παραγωγής.
Η πιθανότητα διανομής του και πώλησης του θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν η τιμή του ήταν απόλυτα λογική και καθόλου κερδοσκοπική. Απλά για να μπορέσει να πραγματοποιηθεί και να καλυφθεί το κόστος των εξόδων πέρα απ τη καλλιτεχνική επιμέλεια η οποία φυσικά και είναι επιβεβλημένα δωρεάν. Δωρεάν επίσης κάθε εργασία παραγωγής προεκτυπωτικά που θα είναι ευθύνη των δημιουργών που θα ζουν στη κολεκτίβα. Αν έχουμε τη  δυνατότητα και της παραγωγής τότε θα μιλάμε για θαύμα οργάνωσης και συλλογικής εργασίας.
Μέσα στο λεύκωμα θα ήθελα να υπάρχει οπτικοακουστικό υλικό. Σκηνοθέτες πιθανόν, μουσικοί, σεναριογράφοι, ηθοποιοί, μέσα από κοινή προσπάθεια να παραχθεί αυτό το έργο μοναδικής αισθητικής για να γίνει σημείο αναφοράς και ο λόγος που επιλέγουμε το συγκεκριμένο σημείο για δημιουργία.
Γιατί δεν πρέπει ένας χώρος να σαπίζει στην αδιαφορία ενώ θα μπορούσε να γίνει τόπος δημιουργικής έκφρασης με σεβασμό πάνω απ όλα στην ιστορικότητα του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: