Μας χρωστάνε, δεν μας δανείζουν

Μας χρωστάνε τα χρόνια που καταθέσαμε μέσα απ' τη εργασία μας.

Μας χρωστάνε τους κόπους για ένα πιο καλό αύριο.

Μας χρωστάνε τα όνειρά μας.

Μας χρωστάνε το χαμόγελό μας.

Μας χρωστάνε το μέλλον των παιδιών μας.

Μας χρωστάνε την αξιοπρέπεια μας.

Μας χρωστάνε το σεβασμό.

Μας χρωστάνε τα όσα έχουμε κατά καιρούς πληρώσει.

Μας χρωστάνε εξηγήσεις.

Μας χρωστάνε όλοι όσοι έπαιξαν με τη νοημοσύνη μας, οι πολιτικοί, οι ξένοι φίλοι μας, οι υπηρεσίες που δεν λειτούργησαν ποτέ, οι θεσμοί που καταπατήθηκαν, η ανύπαρκτη παιδεία των σχολείων, όσοι θεώρησαν τούτο το χώμα ιδιοκτησία τους, όσοι μας έμπλεξαν σε οικονομική και εθνική εξαθλίωση, όσοι δεν σεβάστηκαν την ιστορία και τον πολιτισμό μας.

Δεν μας δανείζετε απολύτως τίποτα. Γιατί οι δανειακές μας ανάγκες δεν είναι τα ευρώ σας.

Οι αξίες πού έχουμε ανάγκη είναι διαφορετικές και εσείς είστε πολύ φτωχοί για να έχετε τέτοια αποθεματικά στα ταμεία σας.

Οι τράπεζες σας έχουν καλοσχεδιασμένα πλάνα εξαπάτησης της κοινής λογικής, έχουν προγράμματα για να διαφημίζουν ιδανικές κοινωνίες βασισμένες πάνω στο ψεύτικο πλουτισμό, έχουν πληρωμένα μοντέλα ζωής με σκοπό την ηδονοβλεψιακή παρατήρηση της.

Οι τράπεζες σας έχουν το προνόμιο να ανοίγουν υποκαταστήματα, κλείνοντας σπίτια και καταστρέφοντας ζωές.

Το ίδιο κι εσείς οι πολιτικοί που ανοίγετε ένα μαγαζάκι και το ονομάζετε "κόμμα" για να κλέψετε, να εκβιάζεται, να νοθεύσετε, να καταστρατηγήσετε, να εξαπατήσετε, να παίξετε με τη νοημοσύνη του κόσμου που απλά θεωρεί πως εσείς μπορείτε να κάνετε κάτι για αυτόν καθώς προβάλετε την αφεντιά σας μέσα απ τα λουσάτα κοστούμια σας και την ξύλινη γλώσσα σας. Σας πίστευε μέχρι εχθές.

όπως πίστευε τα spotακια των τραπεζών. όπως πίστευε στο άχαρο πλουτισμό πού θέλατε να του φυτέψτε στο μυαλό κάνοντας τον συνεχώς φτωχότερο από αισθήματα. Τα καταφέρατε καθάρματα μέχρι ένα σημείο. Όλοι μας πέσαμε στις καλοστημένες σας παγίδες. Πέσαμε γιατί εμείς μιλάμε άλλη γλώσσα που εσεις δεν θα μάθετε ποτέ κρυμμένοι πίσω απ' όσα θεωρείτε κεκτημένα σας που δεν πρέπει με κανένα τρόπο να θιχτούν. 

Και ζητάτε από εμάς να σας πιστέψουμε πάλι για να μας δανείσετε ξανά ζωή.

Τα δικά σας χρέη προς εμάς πότε έχετε σκοπό να ξεπληρώσετε; Πότε να υπολογίζουμε τη πρώτη δόση;

Αν μας κάνετε τη χάρη και αποχωρίσετε απ' τη δημόσια ζωή ευχαρίστως σας τα παραγράφομαι.

Θα πάρουμε μόνοι μας ζωή απ τις πλατείες και τους δρόμους.

Θα πάρουμε αισιοδοξία απ τα χαμόγελα των φίλων εκεί στις πορείες.

Θα "φάμε" όλοι μαζί έτσι όπως ξέρουμε εμείς να μοιραζόμαστε στις παρέες μας.

Θα προσφέρουμε ο ένας στον άλλο κομμάτια της ψυχής μας και θα το κάνουμε ευχάριστα και όχι καθοδηγούμενοι.

Τα δικά μας ΘΑ είναι πραγματοποιήσιμα και όχι στείρα και αόριστα σαν τα δικά σας γιατί απλά κρατάμε το λόγο μας.

Κρατάμε το λόγο μας και για αυτό γεμίζει η πλατεία.

Όσο για τις πραγματικές οικονομικές αξίες καλά θα κάνουν οι μεγάλοι παντογνώστες ξένοι φίλοι μας να αρχίσουν να ξεπληρώνουν τις καταστροφές που επέφεραν σε τούτο το τόπο, να ξεπληρώνουν τα κατοχικά δάνεια, να ξεπληρώνουν τα πνευματικά δικαιώματα που έχουμε καθώς χρησιμοποιούν τις λέξεις μας και τις ιδέες μας για να θεωρούνται άνθρωποι.  Να πληρώνουν φόρο κάθε φορά που πατούν το πόδι τους στο παγκόσμιο μουσείο που το λένε Ελλάδα και όχι Greece.